Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 14


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Σε παλαιότερο σημείωμα αναφέρθηκα στους αγώνες του ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ με την ΘΥΕΛΛΑ ΠΑΤΡΩΝ και συγκεκριμένα για τους παίκτες του Πανηλειακού σε αυτούς τους αγώνες και ιδιαίτερα σε αυτόν στο γήπεδο της Πάτρας, ο Θοδωρής Θεοχαρόπουλος δεν είχε καμία σχέση με ορισμένους που ολιγώρησαν σε αυτό το παιχνίδι. Ο Θεοχαρόπουλος είναι υπέρ του δέοντος καθαρός και λόγο χαρακτήρα δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με μικροσυμφεροντολόγους , απλώς μου διέφυγε να το επισημάνω. Σημειωτέον ότι είχε σημειώσει 27 γκολ. Σήμερα για το ίδιο πρωτάθλημα, το περιφερειακό της περιόδου 1962-1963 που η ομάδα του ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ στο παρά πέντε έχασε την είσοδο στην Β εθνική, παίζοντας στον τελικό με την θύελλα Πατρών που όπως αναφέρω είχαμε για το περιφερειακό στον πρώτο και δεύτερο γύρο συνεχώς νίκες και πέντε ισοπαλίες. Μου διέφυγε να αναφέρω ότι στο κύπελλο Ελλάδας σε κάποια στιγμή κληρωθήκαμε με τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ και στον αγώνα του Πύργου κόψαμε 8.600 εισιτήρια ενώ στην Αθήνα 2.300 και τα οικονομικά δικαιώματα ήταν τότε 70% για τους γηπεδούχους και 30% για τους φιλοξενούμενους. Σκληρός σε αυτόν τον αγώνα στο γήπεδο του ΠΑΟ με διαιτητή τον κύριο Λέφα, που σε κάποια στιγμή ενώ έγινε στον αμυντικό μας Νίκο Λουμιώτη επιθετικό φάουλ από τον Ανδρέου, σφύριξε το φάουλ σε βάρος του δικού μας παίκτη, οπότε εγώ από τον πάγκο μας του φώναξα 'κύριε είσαι ελέφας' και ο γυμνασίαρχος Γραμματικόπουλος μου συνέστησε να σωπάσω γιατί θα με βγάλει έξω απ'το γήπεδο, από αυτό το σφάλμα του όμως προήλθε γκολ. Επίσης φιλικούς αγώνες εκτός Πατρινών ομάδων και ομάδων της Αθήνας παίξαμε με την Τούρκικη ΠΕΡΑ ΚΛΟΥΜΠ.

Στην ένθετη πάνω φωτογραφία διακρίνουμε τον Γιώργο Κρητικό, τον Μιχάλη Κλαυδιανό, τον Βασίλη Νικολούτσο, τον Μουνδρέα που αποκτηθεί από τον Εθνικό Πειραιώς, προπονητή τον κύριο Φραγκάκη που είχε έρθει από την Θύελλα Πατρών την οποία ο Πανηλειακός αντιμετώπισε στα μπαράζ... , τον Νίκο Λουμιώτη, τον Αναγνωστίδη ή Ανδρούτσο, τον Θοδωρή Θεοχαρόπουλο, τον Πιπιλή, τον Δημήτρη Χιώνη και τον Θοδωρή Κούτση γιο του τερματοφύλακα του Εθνικού που κατόπιν επί σειρά ετών διετέλεσε στέλεχος του Εθνικού Πύργου και αργότερα του Πανηλειακού. Η φωτογραφία είναι λίγο πριν την έναρξη του αγώνα ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ-ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ



ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ 1963. Φραγκάκης(προπονητής), Νίκος Λουμιώτης, Μιχάλης Κλαυδιανός, Μαριδάκης (εξ Παναθηναϊκού), Αναγνωστίδης ή Ανδρούτσος, Μουνδρέας, Γιώργος Κρητικός, Θοδωρής Θεοχαρόπουλος, καθιστοί : Αργυρόπουλος, Περσιμιτζής, Δημήτρης Χιώνης και Κορωναίος.

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 13


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Συνεχίζοντας την αναδρομή στα περασμένα του Πυργιώτικου ποδοσφαίρου επισημαίνω στην ΑΕΚ Πύργου την παρουσία του παίκτη της Δημήτρη Ψαλτόπουλου που χάθηκε άδικα και του πατέρα του Ζαχαρία Ψαλτόπουλου που αμφότεροι τότε προσέφεραν έργο και φαγητό στην ομάδα και στους φιλάθλους της ΑΕΚ στο οινομαγειρείο τους επί της οδού Σισίνη, για την δόξα και το μεγαλείο της ομάδας. Από την άλλη πλευρά ο Χρήστος Ψυρίδης και ο Σταύρος Μελενίκος παιδιά γέννημα-θρέμμα της ανατολικής συνοικίας της πόλεως προσέφεραν επί μονίμου βάσεως της πολυποίκιλες υπηρεσίες τους στην ομάδα. Μάλιστα ο Χρήστος Ψυρίδης καθότι καφετζής του καφενείου Κέντρο πολλές φορές μπρος την ομάδα ήρθε αντίθετος με πολλούς του καφενείου, για χάρη της ομάδος όσον αφορά το μεγαλείο και την υπόστασή της. Παίκτης της ανατολικής συνοικίας και μετέπειτα παράγοντας και προπονητής ο Θοδωρής Θεοχαρόπουλος ή βλογιάρης, ο μόνιμος κανονιέρης της ομάδας του Πύργου, μπροστά στην αγάπη του για τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ απέρριψε πρόταση μέσω εμού (Σπύρου Δασκόπουλου) της Παναχαϊκής να ενταχθεί στο δυναμικό της. Οι αδελφοί Γιαννέλου, ο Τσουκαλάς, ο Πατρίκιος, ο Πλέσσας, ο Σιγούρος, ο Μπέλμπας, ο Ξένος, ο Καλεκωνσταντινόπουλος, ο Νιόνιος Βαλσαμίδης και ο ανεπανάληπτος Μποτζώρης ήταν οι άνθρωποι που νυχθημερόν εργάζονταν για το μεγαλείο της ΑΕΚ. Και φτάνουμε στον Απόλλωνα τον Απολλωνάκο τον απόλεμο όπως έλεγε και ο λαοφιλής Παρασκευάς, που παρά τις λόξες του ήταν θιασώτης του Πυργιώτικου ποδοσφαίρου , φίλος ενισχυόμενος συνεχώς από τον Βλάση τότε τον Μπερτζελέτο, δωρητή και εμψυχωτή του Πυργιώτικου ποδοσφαίρου. Η ομάδα του Απόλλωνα η ομάδα καθεαυτού του ΣΠΑΠ θα λέγαμε, που απαρτιζόταν από παίκτες και παράγοντες της συνοικίας αυτής, είχε να αντιπαραθέσει εκτός από παίκτες του επιπέδου του τερματοφύλακα Λιόρδα, του Τσαρμπόπουλου, του Σπίνου, του Θοδωρή Παπανικολόπουλου, του Παντελή Χριστακόπουλου, είχε σαν ιδρυτές τους Αναγνωστοπουλαίους - είχε τον σταθμάρχη τον Βασίλη Τσέγκο που κατόπιν έγινε επιθεωρητής στη ΣΠΑΠ, τον Μπιτσάνη, τον Λάμπη Τριανταφύλλου που μετέπειτα έγινε στρατηγός, τον Μπουλαλά, τον Καψάσκη, τον Δαββέτα, τον Κάββουρα, τον Δημήτρη Γαλανόπουλο που έφτασε και έγινε επιθεωρητής στο ΣΠΑΠ και τον αγωνιστή του ποδοσφαίρου και γενικό αρχηγό της ομάδας Κώστα Βακαλόπουλο που μαζί με τον Νίκο Λαμπαούνα ήταν τρόπο τινά οι πυραμίδες του Πυργιώτικου ποδοσφαίρου, όσον αφορά το θέμα που λέγεται προσφορά. Ας με συγχωρέσουν ορισμένοι που τους ξέχασα άθελά μου, δεν είμαι όμως απόλυτα υπόλογος σε αυτό το σημείο γιατί κανείς δε προσεφέρθη να με βοηθήσει εκτός ελαχίστων, στην πράγματι αυτή όμορφη πλευρά του ποδοσφαίρου που τείνει να σβήσει αφού και οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές ήδη έχουν αποβιώσει.

Στην φωτογραφιά ο ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ το 1960 ήρθε ισόπαλος με τον περίφημο Παναιτωλικό. Διακρίνουμε πρώτον τον Θοδωρή Θεοχαρόπουλο ή βλογιάρη, τον τερματοφύλακα Μιχάλη Κλαυδιανό, τον Γιώργο Δημητρακόπουλο,τον Λάμπη Θεοδωράτο, τον Γεωργιάδη, τον Δημήτρη Χιώνη, τον Νίκο Λουμιώτη, τον Νικολάτο, τον Δρακόπουλο, τον Κορωναίο και τον Αναγνωστίδη ή Ανδρούτσο, σημειώνουμε ότι το παιχνίδι είχε γίνει στα πλαίσια του περιφερειακού πρωταθλήματος όταν υπαγόμασταν στην ΕΠΣ Πατρών.


Ανταλλαγή φιλοφρονήσεων μεταξύ των δύο αρχηγών των παλαιμάχων ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ-ΠΑΤΡΩΝ. Σπύρος Δασκόπουλος από τον Πανηλειακό και Ζαφειρόπουλος από μικτή Πατρών, δίπλα διακρίνονται οι Δημήτρης Χιώνης, Γιώργος Χρονόπουλος και παίκτες της μικτής Πατρών.

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 12


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Στην ανασκόπηση που γίνεται για το παλιό ποδόσφαιρο του Πύργου ενδεχομένως να ξέχασε ορισμένους είτε αυτοί διετέλεσαν ποδοσφαιριστές είτε παράγοντες των σωματείων που αναφέρθηκα. Με το σημερινό μου σημείωμα θα προσπαθήσω κατά το δυνατό να συμπληρώσω τα κενά. Έτσι λοιπόν, στον Ηρακλή Πύργου παίκτες ακόμα που κατά καιρούς προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο σύλλογο ήταν : ο συγχωρεμένος ο Σπύρος Γαλανόπουλος, τον πρώτο καιρό γιατί κατόπιν έγινε διοίκηση στον Ηρακλή με τον μηχανικό Ευσταθόπουλο, ο Νίκος Λαϊνάς ο εργοστασιάρχης αλευροποιίας στον Πύργο, ο Τάσος Τσαντίλης (αρτοποιός), ο Ζούβελας, ο Δημητρός Παντελίδης που είχε την Κυψέλη, ο Θεόδωρος Δημητριάδης, ο Χρύσανθος Στυλιανίδης που μετέπειτα ασχολήθηκε σαν παράγοντας, ο Γιάννης Τυριντζής ή Λύγιας που διετέλεσε και αντιδήμαρχος Πύργου και παράγοντας κατόπιν, ο Κώστας Λιατσής με τον Δημήτρη Αγγελίδη και τον Χριστόπουλο. Ο Μαντάς που κατόπιν για ένα διάστημα έπαιξε και στην Παναχαϊκή-αδερφός του ράφτη-, ο Δημήτρης ο Δημητρόπουλος προσωπικός μου φίλος, που είχε την κορδέλα στην Μιαούλη,ο Μυταράκιας που μένει μισό χρόνο στον Πύργο και άλλο τόσο στην Αθήνα, οι αδελφοί Μπουλουμάτση Βασίλης, Ζαχαρίας και Νίκος που ο μεν Βασίλης (μετέπειτα εφοριακός) έπαιξε για λίγο και ο Ζαχαρίας ο πορτιέρο του Ηρακλή που δεν υπάρχει πια και ο Νίκος που έπαιξε και αυτός ένα διάστημα στην Παναχαϊκή, ακόμα έχουμε τον Κωνσταντινόπουλο που πολύ αργότερα προσέφερε τις υπηρεσίες του σαν γυμνασιάρχης των αγώνων και συμμετείχε στην ίδρυση του συνδέσμου διαιτητών Ηλείας. Ο Δρακόπουλος ο περιπτεράς, παράγων του Ηρακλή και μετέπειτα του Εθνικού, ο Νίκος Λαμπρόπουλος που έπαιξε και αυτός ένα φεγγάρι τερματοφύλακας, ενώ από τον Εθνικό ξεχάσαμε τον κανονιέρη που όταν έπαιζε είχε ένα αλαλούμ από ντίμπλες, που δεν μπορούσες να τον παρακολουθήσεις αυτός ο Μπαμπούκος και ο Μπουλ-μπουλ ήταν από τους φανατικότερους παίκτες του Εθνικού. Ένας πολύ καλός παίκτης ταχύτατος με ωραίο παράστημα ήταν ο Άγγελος Αγγελακόπουλος που έπαιξε ένα δυο χρόνια στον Εθνικό, έχουμε κατόπιν τον Νικολόπουλο, τον μικρό που λέγαμε που μετοίκησε κατόπιν στην Αθήνα, τον Δαμάσκο που γεννήθηκε και αναπτύχθη κοντά στο γήπεδο του Ηρακλή. Άλλος παίκτης του Εθνικού Πύργου ήταν ο Πατατίας δυναμικός χαφ μπακ παίκτης και φιλότιμος. Έχουμε κατόπιν ένα φίλο τον Πάνο Αργυρόπουλο που έπαιζε αρκετά χρόνια στον Εθνικό σαν αμυντικός και αργότερα στην μικτή της πόλεως, από τα φιλότιμα και δυναμικά στελέχη του Εθνικού, ο Γιώργος Θεοφανόπουλος που πέθανε πρόωρα, ένας καλός συνεργάσιμος παίκτης και ντριμπλέρ που υπήρξε κατά καιρούς και αθλητικογράφος και τέλος έχουμε τους αδελφούς Κούτση, τον Λάκη που έπαιξε για πολλά χρόνια σαν τερματοφύλακας του Εθνικού υπήρξε στενός συνεργάτης του Νίκου Λαμπαούνα και σαν παράγοντας στις δύσκολες στιγμές του Εθνικού συμπαρίστατο ανιδιοτελώς. Οι γιοί του δυο πολύ καλοί παίκτες στην συνέχεια στον Εθνικό ο Θοδωρής και ο Γρηγόρης προσέφεραν πολλά στην ομάδα και στον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ μετέπειτα, παίκτες δεξιοτέχνες με φιλότιμο που ζουν και εκτιμούνται στο περιβάλλον τους. Παράγοντες τώρα του Εθνικού από ιδρύσεως και εντεύθεν μέχρι της συνένωσης με το όνομα Πανηλειακός, έχουμε πρώτα από όλα τον ιδρυτή και αιμοδότη Νίκο Λαμπαούνα τον αειθαλή, τον Μπάμη Μουστάκη, τον Δημήτρη Καλογερόπουλο, τον ταμία Γ. Σπηλιόπουλο, τον έμπορο σταφίδας Σταματόπουλο, τον Γιγάντε, τον Γιώργο Μπιτσάνη, τον Καλαβρυά, άνθρωποι που δεν υπάρχουν πια αλλά που άφησαν ανεξίτηλες στιγμές προσφοράς στην ομάδα του Εθνικού.

Στην ένθετη φωτογραφία των παλαιμάχων Ηρακλή-Εθνικού, με διαιτητές τους Βουλγαρίδη και Ιωαννίδη διακρίνουμε τον τερματοφύλακα του Ηρακλή Γιώργο Πετρόπουλο, τον παράγοντα Κωνσταντινόπουλο(που δεν υπάρχει πια), τον Λάμπη Αποστολόπουλο (τερματοφύλακα), τον Κοττούλα, τον Σορβατζιώτη, τον δεύτερο διαιτητή Ιωαννίδη, τον επίσης αξέχαστο διαιτητή Βουλγαρίδη, τον Μπάμπη Μπαμπούκο, τον δεκανέα Γιάννη Αδαμόπουλο, τον Βασίλη Ζεύκα, (που δεν υπάρχουν στην ζωή και αυτοί), κάτω τον Τσόπελα, ο έτερος με τα πολιτικά είναι ο σύμβουλος περιπτεράς τότε Δρακόπουλος με τον Κούκο, ο τερματοφύλακας Πάνος Χριστόπουλος επί σειρά ετών και αυτός αγωνιστής του ποδοσφαίρου στον Πύργο, τον Νίκο Μπουλουμάτση ένα πολύ καλό ταλέντο, το Θύμιο Σιγούρο τον συμπαίκτη μου και φίλο (γράφει ο Σπύρος Δασκόπουλος) και μετά από αυτόν τον αδελφό μου Γιάννη Δασκόπουλο, τον αποκαλούμενο Ντρεϊκ, που έφυγε απ'την ζωή πριν λίγα χρόνια. Τον Νίκο Γεωργακόπουλο τον κανονιέρη τον υπάλληλο του ΟΤΕ και τον Κώστα Λιατσή που δυστυχώς και αυτοί έχουν φύγει απ'την ζωή. Μια φωτογραφία με χίλιες αναμνήσεις και το ιστορικό του καθενός χώρια.  

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 11


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαίο Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Το μικρό ξύλινο και μοναδικό στάδιο του Πύργου στην παλιά εποχή όπως προανέφερα ήταν το κέντρο του ενδιαφέροντος όλων των Πυργιωτών φιλάθλων και φυσικά της Ηλείας που ο πρωτεργάτης και ενισχυτής του Διονύσιος Καραβασίλης της βιομηχανίας τσιγάρων είχε εγκαταστήσει στο κέντρο του γηπέδου πάνω από την κεντρική πόρτα μια εξέδρα, την εξέδρα των επισήμων, όπου εκεί οι αριστοκράτες του Πύργου και η αστική τάξη απολάμβαναν το θέαμα του εκάστοτε αγώνα πίνοντας το ποτό τους και κάνοντας το τσιγαράκι τους. Σε αντιπαράθεση η ταράτσα του Βασίλη Διονυσόπουλου πάνω από το γήπεδο στο ανατολικό μέρος συγκέντρωνε τον λαϊκό κόσμο που συνήθως ένα αναψυκτικό από τον κυρ Βασίλη τον μπακάλη ήταν το αντίτιμο του εισιτηρίου, απολαμβάνοντας έτσι τις επίμαχες φάσεις του αγώνα με τις ανάλογες εκδηλώσεις για το λαϊκό αυτό αγώνισμα. Ήταν μια δύσκολη εποχή για το ποδόσφαιρο σε αντιστάθμισμα της πολυτέλειας που σήμερα απολαμβάνουν θεατές και παίκτες στα γήπεδα. Πλην επαναλαμβάνω υπήρχε σε μεγαλύτερο βαθμό η ιδέα και το πιστεύω για το ποδόσφαιρο που με μεγάλες θυσίες διετηρείτο τότε σε κάποιο επίπεδο... Η μετέπειτα πορεία των ομάδων του Πύργου άρχισε σε κάποια στιγμή να χάνει έδαφος για την προβολή ακόμα και για την ύπαρξη τους με αποτέλεσμα να βρίσκουν διέξοδο στους αγώνες μικτών ομάδων μέσα στην Ηλεία και έξω για να φτάσουμε στην συνένωση το 1957 των ποδοσφαιρικών σωματείων του Πύργου στο σημερινό όνομα ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ, ομάδα που πέρασε πολλές αυξομειώσεις για να φτάσει στο σημερινό σχήμα και την αίγλη της Α εθνικής. Θυμάμαι όταν ξαναγυρνώντας στον Πύργο από την Παναχαϊκή το 1961-62 μετά και την συμμετοχή μου σαν ποδοσφαιριστής στον Πανηλειακό αναλάβαμε την ομάδα μια μερίδα παραγόντων και παικτών επί θυσία φυσικά για τα χρόνια εκείνα-και παίζοντας στο περιφερειακό πρωτάθλημα που κατέληγε στον τελικό με την Πατρινή αντιπρόσωπο για την κατάληψη της θέσεως που οδηγούσε στην Β εθνική, ποτέ δεν κατορθώσαμε μέχρι το 1970-71 να κερδίσουμε την θέση της Β εθνικής, αφού σε αυτό συντελούσε η Πατρινή ηγεσία της ΕΠΣ Πατρών ( δεν είναι τυχαία ότι ο Πανηλειακός εξασφάλισε την άνοδο το 1971 δύο μόλις χρόνια μετά την ίδρυση της ΕΠΣ Ηλείας) ένθα ηγείτο όλη την περιφέρεια των ομάδων. Το 1970-71 λοιπόν την τεχνική ηγεσία του Πανηλειακού αναλαμβάνει ο θρυλικός Νεστορίδης και στην συνέχεια σαν πρωταθλητής περιφέρειας Ηλείας κονταροχτιπυπιέται με την Νεμέα, Λεωνίδα Σπάρτης, Κόρινθο και Πρέβεζα που σε διπλούς αγώνες κέρδισε τους πιο πολλούς βαθμούς (15 για την ακρίβεια) και μπήκε πανηγυρικά στην Β εθνική κατηγορία, επιτυχών 42 συνολικά τέρματα (μαζί με τα τέρματα από τον πρωτάθλημα της ΕΠΣ Ηλείας) ρεκόρ για εκείνη την εποχή. Την επόμενη όμως χρονιά ο Νεστορίδης εγκαταλείπει την ομάδα και προπονητής αναλαμβάνει ο Δρόσος του Ολυμπιακού Πειραιώς, τεχνικό που κράτησε την ομάδα στην Β εθνική πλην όμως δεν υπήρξε περαιτέρω πρόοδος. Λέγεται ότι αν δεν έφευγε ο Κώστας Νεστορίδης από την ομάδα ίσως από τότε να είχαμε πετύχει την Α εθνική καθ'ον χρόνον μετά το 1976-77 η ομάδα υποβιβάσθη, με τον Μαρίνο Ντοά και τους άλλους μετέπειτα προέδρους να προσπαθούν να την επαναφέρουν. Ενας από αυτούς που προσπάθησαν και πέτυχαν με το υπόλοιπο συμβούλιο και τους παίκτες της ομάδας του Πανηλειακού του 1962-68 στο πάρα πέντε την κατάκτηση της θέσεως που οδηγούσε στην Β εθνική είναι ο υποφαινόμενος (Σπύρος Δασκόπουλος) σαν γενικός αρχηγός της ομάδας. Η προηγούμενη ομάδα που αγωνιζόμουν η Παναχαϊκή, μου είχε παραχωρήσει με μεταγραφή τον αμυντικό και πρώην συμπαίκτη Νικολάτο, από τον Παναθηναϊκό τον Περσιμιντζή και τον Μαριδάκη, ενώ από τον Εθνικό Πειραιώς τον Μουνδρέα, αυτοί πλαισιωμένοι από τους Δημήτρη Χιώνη, Μιχάλη Κλαυδιανό, Γιώργο Κρητικό, Αργυρόπουλο, Χρήστο Πρεβεζάνο, Νίκο Λουμιώτη, Ανδρούτσο που προερχόταν από τον Παναιγιάλειο, είχαν στο ενεργητικό τους όταν κατακτήσαμε το περιφερειακό πρωτάθλημα σε 34 αγώνες φιλικούς και πρωταθλήματος 28 νίκες, 5 ισοπαλίες και μια ήττα από τον Εθνικό Πειραιώς.Στους προκριματικούς δυο αγώνες για την Β εθνική χάσαμε από την θύελλα Πατρών στον Πύργο 1-0 και στην Πάτρα 3-0. Στους αγώνες αυτούς διεκρίθησαν για την αγωνιστικότητα τους οι Δημήτρης Χιώνης, Μιχάλης Κλαυδιανός, Γιώργος Κρητικός, Νίκος Λουμιώτης, Βασίλης Νικολούτσος και Χρήστος Πρεβεζάνος οι υπόλοιποι άφησαν σοβαρά ερωτηματικά για την εν γένει απόδοση τους. Πρόεδρος του Πανηλειακού τότε ο κ.Κουτρουμάνος και προπονητής ο εκ Πατρών κ.Φραγκάκης με τον οποίο σε καίρια σημεία για την τελική σύνθεση της ομάδας είχα ενδοιασμούς. Μετά ταύτα και ύστερα από όσα μου εμπιστεύθηκαν πρώην συμπαίκτες μου από την Πάτρα παραιτήθηκα από τα διοικητικά ασχοληθείς με την τοπική διαιτησία. Στην πάνω φωτογραφία έχουμε μια μικτή ομάδα που πλαισίωσε τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ με προπονητή τον Φυλακτό, διακρίνουμε ακόμα τον Κώστα Χρονόπουλο, τον Σπύρο Δασκόπουλο, τον Σωκράτη Λιάτο, τον Βασίλη Νικολούτσο, τον Χρήστο Πρεβεζάνο, τον Βάσο Λογοθέτη, τον Δημήτρη Χιώνη, τον Γιώργο Κρητικό, τερματοφύλακα τον Μπουλουμάτση, τον Δημητρόπουλο, τον Κουμουλέλη και τον Γκιωνάκη.



ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ 1962-1963, διακρίνονται οι : Σπύρος Δασκόπουλος (γενικός αρχηγός), Μιχάλης Κλαυδιανός, Βασίλης Νικολούτσος, Μουνδρέας, Αναγνωστίδης-Ανδρούτσος, Γιώργος Κρητικός, Νίκος Λουμιώτης, Φραγκάκης (προπονητής), καθιστοί : Θοδωρής Θεοχαρόπουλος, Δημήτρης Χιώνης, Περσιμιτζής, Θοδωρής Κούτσης

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 10


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Στην ετήσια έναρξη του αγωνιστικού προγράμματος τον Οκτώμβριο του 1950 (φωτογραφία δίπλα), οι τέσσερις ομάδες του Πύργου ΕΘΝΙΚΟΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΑΕΚ και ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ παρατάχθηκαν στο κέντρο του γηπέδου του Ηρακλή και αφού έγινε ο σχετικός αγιασμός, στην συνέχεια ο μετέπειτα πρόεδρος του Ηρακλή Τάσος Πιέρρος( δικηγόρος) άνοιξε με ομιλία προς τους αθλητές-ποδοσφαιριστές με θέμα την υψηλή αποστολή και σημασία του αθλήματος του ποδοσφαίρου στον Πύργο, που βρισκόμενοι κοντά στην κοιτίδα του πολιτισμού και του Ολυμπισμού ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ πρέπει να ανταποκρίνεται στο ιδεώδες αυτό του αθλήματος, ανάλογα με την ιστορία και το σκοπό του. Κάτι που για όλους μας σήμαινε προσήλωση στην ιδέα και μόνο αυτήν του ποδοσφαίρου, αφού η απολαβή μας σε εξαιρετικές περιπτώσεις ήταν ένα ωραίο γεύμα με το ανάλογο τραγούδι. Μετά την ομιλία επακολούθησε μεταξύ των ομάδων ένα μικρό τουρνουά για την ανάδειξη του νικητή. Στην ένθετη φωτογραφία διακρίνονται οι σημαιοφόροι του Ηρακλή Γιάννης Δασκόπουλος, του Εθνικού Σπύρος Δασκόπουλος και της ΑΕΚ Νέστορας Μοσχονάς στις 01/10/1950 στο γήπεδο του Ηρακλή. Στο πρωτάθλημα Ηλείας έπαιρναν αρχικά μέρος οι : Ηρακλής, Εθνικός, ΑΕΚ, Απόλλωνας από Πύργο, Αίαντας Γαστούνης, Λευκός Αστέρας και Εθνικός από Αμαλιάδα που αργότερα συγχωνεύτηκαν σε Αστέρα. Μετά ταύτα μπήκαμε στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πατρών και εμείς όλης της περιφέρειας αγωνιζόμενοι μεταξύ μας βγάζαμε τον περιφερειακό πρωταθλητή που έπαιζε με τον πρωταθλητή Πατρών για να εξέλθει ο νικητής που θα έμπαινε στην ανώτερη κατηγορία. Όπως προανέφερα ήταν δύσκολη η ανάδειξη του νικητή της ΕΠΣ Πατρών από εμάς της περιφέρειας γιατί οι ηγήτορες του Πατραϊκού ποδοσφαίρου βοηθούσαν ριζικά και με οποιοδήποτε μέσο τον πρωταθλητή Πατρών. Κάποτε λοιπόν αφού στο ποδόσφαιρο του Πύργου και κατ'επέκτασην της Ηλείας δεν υπήρχε πρόοδος, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση δηλαδή η πτώση του ενδιαφέροντος που μετουσιώθηκε σε δύναμη και ενδιαφέρον όταν έγιναν οι μικτές πόλεων που αγωνιζόμενοι μεταξύ τους έδωσαν ένα καινούργιο χρώμα στο ποδόσφαιρο του Πύργου και της περιφέρειας, προτού καταλήξουμε στην συνένωση όλων αυτών των ομάδων για να ιδρύσουμε τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ. Αγώνες πάντως που κέρδισε σε ομορφιά το ποδόσφαιρο του Πύργου ήταν αυτή της Μικτής Πύργου με την μικτή που θεωρείτο σαν από τις επικρατέστερες των πόλεων της Ελλάδας, αφού είχε νικηφόρα αποτελέσματα επί της Μικτής Πειραιώς, Μικτής Καλαμάτας και άλλων. Παίξαμε λοιπόν θυμάμαι στο γήπεδο του Ηρακλή με την Μικτή Πατρών που είχε επικεφαλής τον σέντερ μπακ της Παναχαϊκής Μπάμπη Τσαγκαρουσιάνο, τον Λαγογιάννη, τον Κεκάτο, τον Λαγό, τον τερματοφύλακα Λεγάτο, τον Ζαφειρόπουλο και άλλους σπουδαίους ποδοσφαιριστές, ενώ εμείς παραταχθήκαμε με τερματοφύλακα τον Λιόρδα, τον Κοντονή, τον Γεωργακόπουλο, σέντερ μπακ τον υποφαινόμενο (Σπύρο Δασκόπουλο), τους αδερφούς Κοτούλα και στην επίθεση τον αδερφό μου Γιάννη Δασκόπουλο, τον Βασίλη Κλάψη(εξ Αθηνών), που ήταν μετά τον Γιάννη Δασκόπουλο προπονητής του Ηρακλή, τον Βάσω Λογοθέτη, τον Γιώργο Δημητρακόπουλο(μπόμπιρα), τον Λόλη Δασκόπουλο, τον Δημήτρη Χιώνη και άλλους που δεν θυμάμαι. Πάντως ήταν παιχνίδι γκραν-γκινιόλ τόσο δυναμικό και αποτελεσματικό καθώς αλληλοδιαδόχως εσημειώνονταν εκατέρωθεν τέρματα και ενώ το σκορ ήταν 5-4 υπέρ της Μικτής μας ο διαιτητής Βαλιάνος (Πατρινός) διέκοψε τον αγώνα γιατί σε κάποια φάση τραυματίστηκε ο σέντερ μπακ και στην συνέχεια ο σέντερ φορ της ομάδας τους Τσαγκαρουσιάνος. Παρών στο παιχνίδι ήταν και ο εκλέκτωρ της Μικτής Πατρών και δεξί χέρι του προέδρου της ενώσεως και ο κ Βαλιάνος έκρινε σκόπιμο να διακόψει το παιχνίδι στα τελευταία λεπτά και να αποχωρήσει ο ομάδα της Πάτρας.



14/04/1950 ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ 3-1, διακρίνονται οι Β.Ζεύκας, Γ.Πετρόπουλος και Λ.Κόκκινος (που διώχνει την μπάλα με κεφαλιά)

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 9


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Η τέταρτη μεγαλύτερη ομάδα του Πύργου ήταν ο Απόλλωνας που προήλθε από διάφορες ομαδούλες γύρο από την περιοχή του γυμνασίου κοντά στον ΣΠΑΠ τότε, με ιδρυτή τον Γκρίζαλη και τον Παπακαρότση, ένα από τα αγαπητά παιδιά της περιοχής αυτής, που παρά το γεγονός ότι πλέον ήταν κουτσός, έπαιζε και αυτός αρχικά ποδόσφαιρο. Το κανονικό του όνομα ήταν Χαράλαμπος Αναγνωστόπουλος. Το 1949 λοιπόν έγινε η ομάδα επίσημο σωματείο (προϋπήρχε) με πρόεδρο τον Βασίλη Τσέγκο, σταθμάρχη του ΣΠΑΠ, τον Γιάννη Τουμπόπουλο γενικό γραμματέα, τον Χρήστο Ρουσόπουλο, τον Λάμπη Τριαναφύλλου σαν ταμία, ενώ έφορος και γενικός αρχηγός ήταν ο Κώστας Βακαλόπουλος ο ανταγωνιστής του Νίκου Λαμπαούνα στο πόστο αυτό, ο Δήμος Μπιτσάνης επίσης της ΣΠΑΠ, ο Κώστας Μπαλαλάς, ο Νάκης Καψάσκης, ο Τάσος Δαββέτας, ο Γιώργος Κάβουρας, ο Θοδωρής Στεφανόπουλος, ο Βασίλης Μανώλης και ο Δημήτρης Γαλανόπουλος οι περισσότεροι ΣΠΑΠικοί που βάζανε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να περπατήσει αξιοπρεπώς η ομάδα. Σημειώνουμε ότι φροντιστής υλικού ήταν ο Βασίλης Παναγιοτακόπουλος και ακόμα ότι ο Απόλλωνας με χρώματα ερυθρό και λευκό ήταν από τις λίγες ομάδες στον Πύργο που διέθετε λέσχη και γραφεία στην οδό Μιαούλη (πρώην Α δημοτικό σχολείο) με διάφορα παιχνίδια όπως πιγκ-πογκ και άλλα. Σημαντική νίκη κατήγαγε στα πρώτα βήματά του ο Απόλλωνας το Δεκέμβριο του 1950 όταν ''χτύπησε'' μέσα στην Αμαλιάδα τον ισχυρότατο τότε Λευκό Αστέρα με 1-0, γκολ που πέτυχε ο Δημήτρης Κυριακόπουλος με αποτέλεσμα με αυτόν τον τρόπο το πρωτάθλημα Ηλείας να κερδίσει ο ευνοηθείς Ηρακλής Πύργου. Είχε επίσης ένα ισόπαλο αποτέλεσμα στην συνέχεια με τον Εθνικό Πύργου 1-1 με γκολ των Καπαρέλη και από τον Εθνικό Σ.Δασκόπουλου, ενώ στην Αμαλιάδα νίκησε τον Εθνικό Αμαλιάδας με 3-1. Έπειτα από αυτό στις 13/05/1951 έπαιξε στην Καλαμάτα με τον συνώνυμο Απόλλωνα Καλαμάτας και την ομάδα συνόδευσαν περίπου 500 φίλαθλοι με την ωτομοτρίς αγκαζέ και δωρεάν λόγο συμβουλίου μιας και οι περισσότεροι ήταν ΣΠΑΠικοί. Στις 19/10/1952 η ΑΥΓΗ Πύργου αθλοθέτησε ένα κύπελλο στην καλοκαιρινή περίοδο όπου πήραν μέρος και οι 8 ομάδες της Ηλείας. Ο πρώτος κλήρος έφερε αντιμέτωπους τον Απόλλωνα και την ΑΕΚ που δεν κατόρθωσαν να σημειώσουν γκολ και ήρθαν ισόπαλες 0-0, ενώ στην συνέχεια ο αγώνας μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων Ηρακλή-Εθνικού ανεβλήθη λόγο βροχής. Μετά από αυτό δόθηκε ημίωρη παράταση να παιχθεί το ισόπαλο παιχνίδι Απόλλωνα-ΑΕΚ για να υπάρξει αποτέλεσμα με ήρωα τον τερματοφύλακα Κυριακόπουλο-Λιόρδα του Απόλλωνα, ο Απόλλωνας κερδίζει το παιχνίδι με γκολ που σημείωσε ο Παντελής Χριστακόπουλος, έτσι η ΑΕΚ βγαίνει νοκ-αουτ. Με ταύτα επακολουθεί ο άλλος αγώνας μεταξύ Ηρακλή-Εθνικού που δεν είχε γίνει και το αποτέλεσμα διαμορφώνεται ισόπαλο 0-0 στην κανονική διάρκεια και στο 100ο λεπτό της παράστασης ο Νίκος Μπουλουμάτσης ανοίγει το σκορ για να το κλείσει ο Σπύρος Δασκόπουλος με ένα φάουλ κεραυνό που τραυματίζει και τον τερματοφύλακα του Ηρακλή Γιάννη Τσεμπενέκα. Ετσι το σκορ δεν άλλαξε, φτάσανε στην κλήρωση που ευνόησε τον Ηρακλή οπότε στην συνέχεια παίξανε μεταξύ τους οι δύο νικητές, δηλαδή ο Απόλλωνας και ο Ηρακλής και εδώ το αποτέλεσμα έγινε 1-1 με γκολ του Στασινούλια για τον Απόλλωνα και του Γιάννη Δασκόπουλου του Ντρεϊκ για τον Ηρακλή. Λόγω σκότους δεν δόθηκε παράταση. Με αυτά θέλω να επισημάνω το πάθος που υπήρχε τότε για την νίκη, είτε αυτές θεωρούταν μικρές ομάδες είτε μεγάλες υπήρχε πάθος για την νίκη που σήμερα έχει εξελιχθεί σε πάθος για το χρήμα. Πάντως πρέπει να τονίσουμε ότι και ο Απόλλωνας τότε εξύψωσε το ποδόσφαιρο της εποχής εκείνης και έδωσε πολλές φορές ιδιαίτερο χρώμα στο πρωτάθλημα με παίκτες όπως τον : Κυριακόπουλο-Λιόρδα, Γιώργο Νεοφώτιστο, Παντελή Χριστακόπουλο, Αντώνη Μπαντούνα, Θοδωρή Παπανικολόπουλο, Γιώργο Τσαρμπόπουλο, Δημήτρη Κυριακόπουλο, Κώστα Παυλόπουλο, τον Ζαφειρόπουλο και τους παρακάτω που κατά καιρούς πλαισίωναν με το δυναμικό τους παιχνίδι την ομάδα του Απόλλωνα : Αντώνης Φιλιππόπουλος, Ηλίας Παναγόπουλος, ο Νικολόπουλος, Τάκης Χριστακόπουλος, Τάσος Τσεκές, Σάκης Γκιωνάκης, ο Σπίνος, Γιώργος Σκουλαρίκος, Λάκης Λουκόπουλος, Χρήστος Δουφεξής, Δημήτρης και Θοδωρής Στυλιανίδης, Τάσος Φερεντίνος, Χρήστος Νεοφώτιστος, Νίκος Καπαρέλης καθώς και πολλοί άλλοι που δεν θυμάμαι.

Στην φωτογραφία του Απόλλωνα διακρίνουμε : τον τερματοφύλακα Κυριακόπουλο-Λιόρδα, τον Κ.Ζαφειρόπουλο, τον Νικολόπουλο, τον Γιώργο Τσαρμπόπουλο, τον Χαράλαμπο Σπίνο, τον Τάσο Φερεντίνο, τον Αντώνη Φιλιππόπουλο, τον Θοδωρή Παπανικολόπουλο, τον Παντελή Χριστακόπουλο, τον Κώστα Παυλόπουλο γνωστό και ως Ζούνη και τον Νίκο Καπαρέλη. 

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 8


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.


Πριν φτάσουμε στην ίδρυση και γενικά στην ιστορία του Απόλλωνα στον Πύργο, δημοσιεύουμε μια αναμνηστική φωτογραφία του ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ (1957-58 με παίκτες που απάρτιζαν και την Μικτή Πύργου λίγο καιρό πριν). Με πρώτον τον τερματοφύλακα Μιχάλη Κλαυδιανό που μαζί με τους άλλους παλιούς τερματοφύλακες : Γούτο, Πετρόπουλο, Λιόρδα, Χριστόπουλο, Λάμπη Αποστολόπουλο, τον Τσεμπένεκα για ένα διάστημα στον Ηρακλή και τον Ζαχαρία Μπουλουμάτση έγραψαν ιστορία στο ποδόσφαιρο του Πύργου σαν πορτιέρο που δύσκολα η μπάλα κατέληγε στα δίχτυα τους. Πρώτος λοιπόν ο Μιχάλης με τις ηρωικές του εξόδους πολλές φορές έσωζε την ομάδα της ΑΕΚ και μετέπειτα του Πανηλειακού, δεύτερος ο Βασίλης Νικολούτσος ο λίμπερο αρχικά του Εθνικού και κατόπιν της μικτής, τρίτος ο Θεοδωράτος ο μικρός που όπου πάταγε εσείετο το σύμπαν, τέταρτος ο χαφ-μπακ του Εθνικού Χρήστος Πρεβεζάνος μαχητικός και φιλότιμος παίκτης, πέμπτος ο Γιώργος Δημητρακόπουλος χαϊδευτικά ''μπόμπιρας''. Ο έκτος είναι ο μόνιμος κανονιέρης της ΑΕΚ και του Πανηλειακού ο Θοδωρής Θεοχαρόπουλος ή ''βλογιάρης'', έβδομος ο Γιώργος Κρητικός ο μαχητικός ογκόλιθος της ΑΕΚ, Εθνικού και Πανηλειακού. Όγδοος ο υποφαινόμενος Σπύρος Δασκόπουλος ένας από τους καλούς Πυργιώτες και αγωνιστές του ποδοσφαίρου με πολυσχιδή προσφορά, ένατος ο Νίκος Βρυσιώτης ο ογκόλιθος αμυντικός του Ηρακλή, δέκατος ο Δημήτρης Χιώνης ένας βιρτουόζος της μπάλας με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό του και τελευταίος ο Παρασκευόπουλος από την Αμαλιάδα που έπαιξε δεξί εξτρεμ σε μικτή και Πανηλειακό.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 7


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιωτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Μια από τις τέσσερις ομάδες του Πύργου που διαδραμάτισε πρωταρχικό ορισμένες φορές ρόλο στο πρωτάθλημα της Ηλείας ήταν και η ΑΕΚ Πύργου. Ομάδα που προϋπήρξε το 1930 περίπου με ιδρυτή τον Τάσο Παυλίδη, έμπορο της οδού Γερμανού, που στην συνέχεια έπεσε στην αδράνεια για να επανιδρυθεί το 1947-48 από τον Σταύρο Μελενίκο, τον Ζαχαρία Ψαλτόπουλο, τον Χρήστο Ψυρίδη, τον Μποτζώρη, τον Σταύρο Ιωαννίδη που αγαπούσε το ποδόσφαιρο, έζησε και αναδείχθη στην παλιά αστική οικογένεια του Πύργου και βοήθησε ποικιλοτρόπως για την επιβίωση και την πρόοδο της ομάδας της ΑΕΚ αρχικά στο πρωτάθλημα της Ηλείας που απαρτιζόταν από τον Ηρακλή, τον Εθνικό, την ΑΕΚ τον Απόλλωνα Πυργου, μαζί με τον Αστέρα Αμαλιάδας και τον Αίαντα Γαστούνης, ενώ μετέπειτα όπως θα περιγράψω παρακάτω, όλες αυτές οι ομάδες παίζανε στο περιφερειακό πρωτάθλημα της ένωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Πατρών και ο πρωταθλητής έπαιζε σε διπλούς αγώνες για την κατάκτηση της θέσεως που οδηγούσε στη Β εθνική με τον πρωταθλητή Πατρών. Παίκτες που άφησαν εποχή στο ποδόσφαιρο της ΑΕΚ ήταν : ο Θοδωρής Θεοχαρόπουλος γνωστός τότε κανονιέρης και σήμερα προπονητής, οι αδελφοί Μελενίκου Σταύρος και Γιώργος, ο μηχανικός, ο αξέχαστος Γιώργος (εκ παραδρομής γράψαμε ότι έπαιζε στον Ηρακλή-Σπύρος Δασκόπουλος), ο Σπύρος Τσαγκαρουσιάνος από το Κατάκολο, ο Γιώργος Κρητικός που μεταπήδησε μετά στον Εθνικό, ο αδελφός του Δημήτρης Κρητικός ο μετέπειτα τερματοφύλακας του Ολυμπιακού και της Παναχαϊκής στην Πάτρα. Χρυσή εποχή για την ΑΕΚ το 1953 που βγήκε πρωταθλήτρια Ηλείας υποσκελίζοντας τον Εθνικό και Ηρακλή και φυσικά στην συνέχεια έπαιξε με την πρωταθλήτρια περιφέρειας Πατρών δηλαδή τον Παναιτωλικό που μέσα στο Αγρίνιο φιλοδώρησε την ΑΕΚ με 6-0. Ηταν ο Παναιτωλικός στις δόξες του τότε, παρά ταύτα την επόμενη Κυριακή καθότι οι αγώνες ήταν διπλοί η ομάδα της ΑΕΚ έκανε την έκπληξη νικώντας τον Παναιτωλικό 3-1.Σημειωτέον ότι ο Παναιτωλικός υπέστη την πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα της ένωσης Πατρών. Ο Νέστορας Μοσχονάς αφηγείται πως παρά την έλλειψη παικτών αφού χρησιμοποίησε έξι μικρούς παίκτες για να συμπληρώσουν την ομάδα, νίκησαν τον Εθνικό Πύργου που ήταν φαβορί για τον τίτλο τότε με 1-0. Εκείνη την ημέρα τότε του 1953 ο τερματοφύλακας Δημήτρης Κρητικός ήταν το κάτι άλλο έπιανε τα άπιαστα παρά το γεγονός ότι δούλευε ολημερίς με το κάρο-αμμοχάλικο ενώ ο ''βλογιάρης'' Θοδωρής Θεοχαρόπουλος ήταν στις δόξες του εμψυχώνοντας συνεχώς τους μικρούς που παίζανε μέσα σε καταρρακτώδη βροχή. Το σκορ 1-0, με ένα σκορ μικρό που δεν έπαυε να είναι νίκη, κάτι που είχε καιρό να γευθεί η ΑΕΚ Πύργου από τον Εθνικό που έμελλε να πρωταγωνιστήσει την επόμενη χρονιά.

Στην ένθετη φωτογραφία της ΑΕΚ Πύργου διακρίνουμε τον Δημήτρη Αντύπα, τον Θεόδωρο Θεοχαρόπουλο, τον Βαλσαμίδη, τον Ζησιμόπουλο (από το Κατάκολο), τον Σπύρο Τσαγκαρουσιάνο, τον Χρήστο Πρεβεζάνο, τον Νίκο Κλάδη, τον αλησμόνητο Γεώργιο Μελενίκο, τον Μοσχονά και τερματοφύλακα τον Μιχάλη Κλαυδιανό (τον πρώτο τερματοφύλακα του ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ)

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 6


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Στην διαμόρφωση των ομάδων του Πύργου και ιδιαίτερα του Εθνικού αφού ο Ηρακλής προϋπήρχε σαν ομάδα αριστοκρατών- παίκτες ακόμα που ξεκίνησαν από την αλάνα δηλαδή τις συνοικιακές ομάδες, ήταν ο Τρύφωνας Φιντανόγλου σαν τερματοφύλακας που στην συνέχεια έγινε ηθοποιός και τώρα είναι μεγάλος επιχειρηματίας στο εξωτερικό, ο Λιλής Μουστάκης, ο Βύρωνας Στασινόπουλος, ο Πέτρος Μπεβούδας, ο Γιάννης Λουμιώτης, ο Δημήτρης Αντύπας, ο Λάμπης Ασημακόπουλος, ο Βαγγέλης Πρόκος(προπονητής) και ο Λολής Δασκόπουλος που αποτέλεσαν τότε τον κορμό της ομάδας του Εθνικού που όπως προανέφερα είχε το μεγαλύτερο λαϊκό έρεισμα δηλαδή τους πιο πολλούς φιλάθλους. Αναμοχλεύοντας ακόμα το παρελθόν θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφέρω τους μετέπειτα της χρυσής εποχής ποδοσφαιριστές του Εθνικού που μαζί με τον Μπαρογιάννη, τον Πέτρο Θεοδωράτο(στην φωτογραφία), το Θύμιο Συγούρο, τον Γιάννη Αδαμόπουλο, τον Σπύρο Δασκόπουλο, το Βάσω Λογοθέτη, τον Γιάννη Μπαντούνα, τον Κώστα Μπέτσικα, το αναφέρω και τον Τάκη Αντωνόπουλο τον φινετσάτο παίκτη σέντερ φορ που σημείωνε τέρματα με το κεφάλι και που σαν ταγματάρχης και αρχηγός των Εθνικής ενόπλων δυνάμεων, με την δική μου παρότρυνση όταν ήμουν γενικός αρχηγός του ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ, έστειλε δύο φορές την Εθνική ενόπλων στον Πύργο για να προβάλλει τον Πύργο και να συνδράμει  οικονομικά τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ που σαν πρωταθλητής περιφέρειας της ένωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Πατρών, είχε και την φήμη του καλού οικοδεσπότη στο θέμα φιλοξενία . Στην ένθετη φωτογραφία πλάι από την ομαδική του Εθνικού ποζάρει μόνος του ο παλιός καλός μου φίλος Πέτρος Θεοδωράτος, το ατσαλένιο μπακ του Εθνικού, που δεν υπάρχει πια. Ανατρέχοντας ακόμα στο παρελθόν στο ενεργητικό της ομάδας του Εθνικού έχουμε τη νίκη επί της Παναχαϊκής με σκορ 4-1 τον Ιούνιο (11/06) του 1950 και με το ίδιο σκορ τη νίκη επί του Ηρακλή Πύργου στις 22 Ιουνίου του 1950. Χαρακτηριστικό της διαμάχης και του φανατισμού που επικρατούσε τότε μεταξύ των δύο ομάδων ήταν και το παρακάτω περιστατικό : το 1939(μετά την αναδημιουργία του Εθνικού) ο Αχιλλέας Τρίπολης πρότεινε στον Ηρακλή σαν γηπεδούχο σωματείο να γίνει στον Πύργο ένα τουρνουά που να συμμετάσχει και ο Εθνικός. Ο εκπρόσωπος του Ηρακλή απάντησε ο εθνικός είναι μια ομαδούλα συνοικιακή που δεν υφίσταται σαν επίσημο σωματείο, παρόλα ταύτα ο Εθνικός πήρε μέρος στο τουρνουά των τριών και αφού αφού ο Ηρακλής έπαιξε στο γήπεδο έχασε από την ομάδα της Τρίπολης 4-1, ενώ ο Εθνικός νίκησε τον Αχιλλέα με 5-2 τέρματα και κέρδισε αυτός το κύπελλο. Η αγάπη για τον Εθνικό λέει ο Λιλής Μουστάκης ήταν τόσο μεγάλη που μαζεύαμε χρήματα από φίλους της ομάδας για να ανταποκριθούμε στις βασικές ανάγκες του σωματείου, σε αυτό βέβαια συνηγορούσαμε και οι ίδιοι οι παίκτες και σαν συμβούλιο.



Π.Χριστόπουλος, Β.Μουστάκης, Β.Στασινόπουλος, Αρ. Παναγιωτόπουλος, Χ.Ζεύκας, Ευ. Πρόκος (προπονητής), Κ.Κωνσταντόπουλος, Γ.Καλάβριας, Γ.Μπαντούνας, Δ.Αντύπας, Π.Μπεβούδας, Γ.Λουμιώτης

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 5


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Το 1949 η ομάδα του ΕΘΝΙΚΟΥ έπαιξε στην Καλαμάτα με τον εκεί πρωτοπόρο Απόλλωνα και ηττήθη με 3-1. Το γκολ της τιμής από τον αέρινο παίκτη του Εθνικού Βάσο Λογοθέτη. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και της επόμενες μέρες έβρεχε καταρρακτωδώς και οι συγκοινωνίες είχαν διακοπεί. Ετσι αναγκαστήκαμε και μείναμε δύο μέρες ακόμα εκεί, αλλά τα οικονομικά μας εξαντλήθηκαν και πήγαμε στο Μελιγαλά όπου ο τότε πρόεδρος μας Σπύρος Αποστολόπουλος μας φιλοξένησε στο σπίτι της αδερφής του. Την ομάδα συνόδευαν τότε οι φανατικοί φίλοι του Εθνικού ο Πολυχρόνης Παπανικολάου και ο Νίκος Γούμενος που μαζί βγάζαμε την εβδομαδιαία εφημερίδα του ΕΘΝΙΚΟΥ στο βιβλιοπωλείο των Γούμενο/Κορκολή άνθρωποι που χάριζαν πάντα το κέφι. Χαρακτηριστική ήταν η άμιλλα και ο συναγωνισμός των ομάδων ΕΘΝΙΚΟΥ-ΗΡΑΚΛΗ και στους χορούς και τις δεξιώσεις που γινόντουσαν στο θέατρο Απόλλων που σήμερα ο πατριώτης μας Γιάννης Λάτσης μας το επανέφερε στην προτέρα του κατάσταση. Πότε ο Ηρακλής, πότε ο Εθνικός έκαναν εκεί τους χορούς τους για να βελτιώσουν αφενός τα οικονομικά τους και αφετέρου να ψυχαγωγήσουν και να ψυχαγωγηθούν. Τα καλοκαίρια (νεκρή-ζωντανή περίοδο) σε φιλικούς αγώνες ο Εθνικός κονταροχτυπιόταν με Πατρινές ομάδες : Ολυμπιακό, Απόλλωνα, Εθνικό, Παναχαϊκή και τον Αχιλλέα και οι Πυργιώτες έβγαζαν το άχτι τους αφού στους τελικούς για την ανάδειξη του πρωταθλητή ενώσεως σωματείων Πατρών δύσκολα σηκώναμε κεφάλι αφού κατά ανάλογο ποσοστό σε αυτό βάζαν το χέρι τους και οι διοικούντες στο ποδόσφαιρο Πατρινοί και δύσκολα ο Πύργος, η Αμαλιάδα, το Αίγιο, το Μεσολόγγι και το Αγρίνιο αναδεικνύονταν πρωταθλητές στην ΕΠΣ Πατρών, φυσικά με έδρα την Πάτρα και Πατρινό πρόεδρο Ντερβεναγά τον κύριο που κινούσε με την παρέα του τα νήματα του ποδοσφαίρου όλης της περιφέρειας γύρο από την Πελοποννησιακή πρωτεύουσα. Στην ένθετη φωτογραφία που παίξαμε με την Παναχαϊκή μια ομάδα τότε επίλεκτων της Μικτής Πύργου που έληξε με ισοπαλία 1-1. Διακρίνονται : τερματοφύλακας ο Μιχάλης Κλαυδιανός, ο υποφαινόμενος Σπύρος Δασκόπουλος-αρχηγός, ο Νικολούτσος, ο Αθανάσιος Κατσιρόπουλος, ο Νίκος Βρυσιώτης, ο Λάμπης Θεοδωράτος, ο Αστερίδης, ο Γιώργος Κρητικός, ο Γκιωνάκης, ο Γκελέμης, ο Τσόπελας και ο Χρήστος Πρεβεζάνος. Στον αγώνα πρώτα σημείωσε τέρμα η Παναχαϊκή με τον Αντωνάτο που μεταγράφηκε στη συνέχεια στον Εθνικό Πειραιώς και ισοφάρισα εγώ με πέναλτι (γράφει ο Σπύρος Δασκόπουλος)

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 4


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Το 1938 ο καινούργιος Εθνικός που προήλθε όπως προανέφερα (Σπύρος Δασκόπουλος) από συγχώνευση μικρότερων σωματείων με τερματοφύλακα το Λάκη Κούτση νίκησε τον Ηρακλή και έγινε μεγάλος πάταγος γιατί τότε ο Ηρακλής ήταν φοβερός. Το αποτέλεσμα 0-1 εις βάρος του Ηρακλή ήταν η αιτία να αποκτήσει ο Εθνικός πολλούς φιλάθλους. Η ρεβάνς τους υπήρξε καταλυτική αφού ο Ηρακλής νίκησε με 5-0, τα γκολ ο Λάμπης Μιχαλακόπουλος, ο Γιάννης Λουμιώτης που μεταπήδησε αργότερα στον Εθνικό, ο Χρύσανθος ο Στυλλιανίδης 2 και ο Κρεκουκιώτης. Από το Ζενίθ στο Ναδίρ την μεθεπόμενη Κυριακή ο Ηρακλής κάλεσε τον Εθνικό να λύσουν τις διαφορές τους και ο Εθνικός τον κέρδισε με 4-1. Ο Εθνικός για δύο περιόδους προ του πολέμου με πρωτεργάτες πάλι τον Νίκο Λαμπαούνα, Σταματόπουλο και Κωνσταντόπουλο φτιάχνουν το γήπεδο κοντά στο σημερινό εθνικό στάδιο και καλούν την Παναχαϊκή για να το εγκαινιάσουν. Τότε η Παναχαϊκή ήταν πολύ μεγάλη και μας φιλοδώρησε με 2-0. Στον ίδιο χρόνο σε κύπελλο που αθλοθέτησε ο Νομάρχης Διαμαντόπουλος ο Εθνικός Πύργου νικάει τον Εθνικό Πατρών 2-1. Το τρίτο κύπελλο αθλοθέτησε ο ίδιος Νομάρχης του Μεταξά Διαμαντόπουλος μεταξύ των αιώνιων αντιπάλων ΕΘΝΙΚΟΥ-ΗΡΑΚΛΗ και το αποτέλεσμα ήταν 1-0 ενώ διεκόπη λόγο επεισοδίων. Η χρυσή εποχή για τον Εθνικό και στις 05/12/1940 ο Εθνικός νικάει τον Ηρακλή με 1-0 και για να βγάλει το άχτι του ο Ηρακλής την επόμενη Κυριακή καλεί τον Λευκό Αστέρα Αμαλιάδας και τον φιλοδωρεί με 4-0. Στο πρωτάθλημα του 1940 ο Εθνικός ήταν πρώτος από τους υπόλοιπους με μεγάλη διαφορά. Τερματοφύλακας του Εθνικού κατά διαστήματα χρονικά τότε έχουμε τον Πάνο Χριστόπουλο, παίκτες τον Λάκη Κούτση τον Θοδωρή Λιόρδα που όταν εγώ έπαιζα στην Παναχαϊκή (γράφει ο Σπύρος Δασκόπουλος), είχε μεταγραφεί στην Θύελλα Πατρών. Το 1940 παίξαμε στο γήπεδο του Ηρακλή με την Παναχαϊκή και ήρθαμε ισόπαλοι 3-3. Στον αγώνα έπαιξε και η καινούργια φουρνιά παικτών του Εθνικού : Μπαρογιάννης, Βάσος Λογοθέτης, Σπύρος Δασκόπουλος, Νίκος Δασκόπουλος και άλλοι. Στην φωτογραφία του Εθνικούμεταξύ άλλων  διακρίνονται οι : Λάμπης Θεοδωράτος, Τάκης Δημητρακόπουλος δυνατός μπακ του Εθνικού, Νικολούτσος, Δασκόπουλος, Δημητρακόπουλος, Ασημακόπουλος (τερματοφύλακας) πρωταγωνιστής στον αγώνα με την Παναχαϊκή.   

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 3


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Προ του πολέμου στην ουσία πρωταγωνιστούσαν δύο ομάδες, του ΗΡΑΚΛΗ με έδρα το γήπεδο έναντι του νοσοκομείου και του ΕΘΝΙΚΟΥ το 1938-39 κοντά στο σημερινό εθνικό στάδιο που μεσολαβούντος του πολέμου έγινε χωράφι από τον ιδιοκτήτη. Μετά τον πόλεμο ο κόσμος και φυσικά η νεολαία ένοιωσε ασφυκτικά την ανάγκη να ξεδώσει και δόθηκε σε παντοειδούς μορφής

εκδηλώσεις που είχαν σχέση με την ψυχαγωγία,ιδιαίτερα έπεσαν μαχόμενοι θα λέγαμε στον αθλητισμό που εκείνη την εποχή με την μορφή του ποδοσφαίρου έδινε και έπαιρνε στο γήπεδο του
Πύργου, το μοναδικό τότε γήπεδο που ξαναφτίαξε μια μερίδα φιλάθλων με επικεφαλής τον Νίκο Λαμπαούνα και τον Σάκη Γιγάντε που διέθεσε την ξυλεία. Πέσαμε και εμείς μαχόμενοι μερικοί ποδοσφαιριστές του Εθνικού και βοηθήσαμε με προσωπική εργασία να επανέλθει ο Πύργος στην παλιά καλή εποχή. Προ της εδραίωσης στο προσκήνιο του Εθνικού Πύργου της δεύτερης μεγαλύτερης ομάδας που στη συνέχεια καθυπόταξε αρκετές φορές το μεγάλο συγκρότημα του Ηρακλή γιατί ομολογουμένος είχε και το μεγαλύτερο λαϊκό έρεισμα φιλάθλων με το μέρος του  προϋπήρξαν ομάδες της γειτονιάς όπως ο ΕΡΜΗΣ και τα μαύρα τηγάνια και άλλες μικροομάδες που ενσωματόθηκαν  και έγινε ο ΕΘΝΙΚΟΣ οπότε ο συναγωνισμός και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους ήταν το φλέγον θέμα στην συνέχεια στο προσκήνιο μπήκαν και ΑΕΚ και Απόλλωνας, παρά το γεγονός ότι και αυτές διέθεταν πολύ καλούς ποδοσφαιριστές δεν είχαν την αίγλη των δύο μεγάλων ομάδων του Πύργου. Στις μεταξύ τους αναμετρήσεις υπήρχε πάθος για την κατάκτηση της νίκης και η καθεμία κατέβαζε στο γήπεδο ότι πιο πολύτιμο σε έμψυχο υλικό είχε προκειμένου να νικήσει, ιδιαίτερα στις αναμετρήσεις ΕΘΝΙΚΟΥ-ΗΡΑΚΛΗ την πολυπόθητη νίκη. Οι αψιμαχίες αυτές έγιναν πιο ενδιαφέρουσες και τρομερές θα έλεγα όταν στο προσκήνιο εμφανίστηκε ο επίδοξος διεκδικητής ΛΕΥΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ που προήλθε από την συνένωση σωματείων και αυτός. Η ομάδα του Αστέρα διέθετε αρκετούς καλούς παίκτες όπως ο Γκολφινόπουλος που παίξαμε κατόπιν μαζί στην Παναχαϊκή(γράφει ο Σπύρος Δασκόπουλος). Αξέχαστες υπήρξαν και με αυτών οι τον σύλλογο η αναμετρήσεις είτε το παιχνίδι ήταν φιλικό είτε του πρωταθλήματος (περιφερειακό τότε). Θυμάμαι κάποτε σε κάποιο παιχνίδι μεταξύ Λευκού Αστέρα και Εθνικού Πύργου υπήρξε τέτοιο πείσμα και πάθος ώστε στο γυρισμό μας για τον Πύργο στον δρόμο είχαν ρίξει δύο δέντρα για να μην περάσουμε, ο φανατισμός και το τοπικιστικό πνεύμα σε όλο του το μεγαλείο... Στον Πύργο ύστερα από καιρό σε συνάντηση μεταξύ Εθνικού και Αστέρα που τελικά δεν έγινε, όταν έμαθαν οι Αμαλιαδαίοι ότι στην ομάδα του Εθνικού θα παίξει ο προπονητής του Φίλιππος Βλάχος το στήλωσαν : ή έξω από το παιχνίδι ο Βλάχος (που τον φοβούνταν) ή εμείς αποχωρούμε κάτι που έγινε τελικά αφού ο Εθνικός δεν υποχώρησε. Σημειώνουμε μέσα στο πείσμα και τον φανατισμό ότι η ομάδα της Αμαλιάδας για την ενίσχυση της με διάφορα μεταφορικά μέσα ήλθε στον Πύργο με 2.000 περίπου φανατικούς οπαδούς της. Γενικοί αρχηγοί και ηγέτες από τον ΕΘΝΙΚΟ ο Νίκος Λαμπαούνας και από τον ΑΣΤΕΡΑ ο Γιόκος, δύο δυναμικοί παράγοντες που ανταγωνίζονταν για την επικράτηση της ομάδας τους με όλα τα μέσα και ξεκινώντας : με την ίδρυση του Εθνικού σε επίσημο πλέον σωματείο εκτός των παλαιών του παικτών, Λιλή Μουστάκι, Κώστα Κωνσταντόπουλο, Μπάμπη Ασημακόπουλο, Λολή Δασκόπουλο, Τάκη Δημητρακόπουλο (που σημείωσε το πρώτο τέρμα του ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ), Γιάννη Λουμιώτη, Πάνο Χριστόπουλο(τερματοφύλακα), Γιάννη Μπαρογιάννη, την ομάδα πλαισίωσε μια καινούργια φουρνιά από τα γυμνάσια του Πύργου όπως ο Σπύρος Δασκόπουλος, ο Βάσος Λογοθέτης, ο Νίκος Δασκαλάκης, ο Πέτρος Θεοδωράτος που μαζί με τους υπόλοιπους Γιάννη Τσουκαλά, Άγγελο Σταμίρη, Νικολούτσο, Γιώργο Δημητρακόπουλο, Λάμπη Αποστολόπουλο, Γιώργο Κουράντη, Λιόρδα, Θύμιο Συγούρο, Γιάννη Αδαμόπουλο αποτέλεσαν την δεύτερη μεγάλη ομάδα του Πύργου που είχε στο Πυργιώτικο ποδόσφαιρο μια ιστορική πορεία με τις θαυμάσιες εμφανίσεις τις μέσα και έξω από τα σύνορα της Ηλείας.

 Στην φωτογραφία ο Αλέκος Λειβαδάς πριν από την έναρξη κάποιου αγώνα ή προπονήσεως του Πανηλειακού το έτος 1971.

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 2


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του ΗΡΑΚΛΗ ΠΥΡΓΟΥ εκτός των προαναφερθέντων που προσέφεραν θέαμα και δύναμη στο ποδόσφαιρο του Πύργου έχουμε ακόμα : το Νίκο Χιώνη, θείο του Δημήτρη Χιώνη που έπαιξε και αυτός ένα διάστημα στον Ηρακλή (το νεώτερο φυσικά) και στην συνέχεια μεγαλούργησε με την ομάδα του ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΥ. Τον Σπαθάρο τον ευτραφή χαφ του Ηρακλή και τενόρο! τον Πάνο Χριστόπουλο τον τερματοφύλακα που μεταπήδησε στον Εθνικό, τον Γιώργο τον Ξύδη τον επονομαζόμενο αρχηγό, τον Τάκη Κόντο, τον αμυντικό Σάκη Γουρέλη που στο πόλεμο 1940-41 είχε παρασημοφορηθεί για ηρωικές πράξεις, τον Κώστα Δασκόπουλο αδελφό των υπολοίπων Γιάννη, Σπύρου, Λολή και Φάνη που μαζί με τουσ Μπουμπουκαίους-Ασημακοπουλαίους ήταν μια δυναστεία στο ποδόσφαιρο του Πύργου. Τον Μέλτη Τουρή (έμπορο), τον Πάνο Αθανασόπουλο τον επονομαζόμενο πατητο, τον Αργύρη Σαββόπουλο, τον Γιώργο Καπουράλο, άτομα όλοι κοινωνικά που έπαιζαν καθαρά για το χόμπι τους. Στην ένθετη φωτογραφία του τότε Ηρακλή Πύργου διακρίνουμε 2ο τον Γιάννη Μπαντούνα που έπαιζε και στον Απόλλωνα Καλαμάτας και τον Εθνικό Πύργου, έναν γρήγορο πράγματι εξτρεμ που αναστάτωνε τις αντίπαλες άμυνες με τις διεισδύσεις του. Τον Στασινούλια, τον Λάμπη Αποστολόπουλο (τραπεζικός), τον δυναμικό λίμπερο Γιώργο Καπουράλο από την Πάτρα. Τον Δεκανέα τον δυναμικό αυτόν παίκτη που καταστάλαξε για αρκετά χρόνια στον Πύργο φιλότιμο και έντιμο παιδί έκανε και οικογένεια εδώ. Τον Μιχάλη Ζεύκα-Ασημακόπουλο ένα δυνατό μπακ, τον Νίκο Γεωργακόπουλο με το παρατσούκλι γορίλας, τον τερματοφύλακα αίλουρο Γιώργο Πετρόπουλο, τον Αγγελίδη τον δυναμικό μπακ του Ηρακλή και ακόμα στην άμυνα τον Λέανδρο Κόκκινο. Προτελευταίο έχουμε τον Βασίλη Ζεύκα - Ασημακόπουλο, αδελφό του Μιχάλη, επίσης αμυντικό παίκτη και τελευταίος το ανερχόμενο τότε αμυντικό αστέρι τον Λάμπη Κοντονή που μαζί με τον Γεωργακόπουλο, τον Πέτρο Θεοδωράτο, τον Σπύρο Δασκόπουλο, τον Γιάννη Δασκόπουλο και τον Βασίλη Κλατζή άφησαν εποχή με τουσ νικηφόρους αγώνες τους με την ΜΙΚΤΗ ΠΥΡΓΟΥ εναντίων της ΜΙΚΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ, της αήττητης μέχρι τότε Μικτής Πατρών καθώς και ΜΙΚΤΗΣ ΚΑΛΑΜΩΝ και ΜΙΚΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, θεσμός που ίσχυε μετά τη λήξη του πρωταθλήματος το καλοκαίρι και είχε μεγάλη πέραση αφού ανανέωνε συνεχώς το αίσθημα και την αγάπη του ποδοσφαίρου.   

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΥΡΓΙΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΡΟΣ 1


Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.

Από τις τέσσερις ομάδες του Πύργου που υπάγονταν τότε στην ΕΠΣ Πατρών ο ΕΘΝΙΚΟΣ και ο ΗΡΑΚΛΗΣ ήταν σε τοπικό επίπεδο οι επικρατέστερες. Ο Ηρακλής του εργοστασιάρχη τσιγάρων Πύγου Διονύση Καραβασίλη ο οποίος φρόντισε και έγινε το γήπεδο απέναντι από το νοσοκομείο και ο Εθνικός που είχε και λαϊκότερο έρεισμα με τον Νίκο Λαμπαούνα και του συνεργάτες του, που μετέπειτα στις περισσότερες τουλάχιστον αναμετρήσεις τους ήταν ο νικητής. Στον Ηρακλή μορφές των ποδοσφαιριστών που οι περισσότεροι δεν υπάρχουν σήμερα στη ζωή αλλά άφησαν εποχή στο ποδόσφαιρο του Πύργου, ήταν ο Αρμακόλας, ένας δυνατός παίκτης που με μακρινά και τρομερά φάουλ κάρφωνε την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα και που μετέπειτα πέθανε φυματικός. Υστερα έχουμε τον Σωτήρη Λαμπαούνα στην άμυνα, έναν πραγματικό ογκόλιθο που για να τον περάσεις έπρεπε να διακινδυνέυσεις την σωματική σου ακεραιότητα, εξού και το προσωνύμιο ΓΚΡΑΣ. Τερματοφύλακας ήταν ο Γούτος ένας νέος αίλουρος το όντι, που ύστερα από μερικά χρόνια χάθηκε από το προσκήνιο γιατί όπως είπαν εγκατέλειψε την αθλητική και κοινωνική ζωή για να μπει σε κάποιο μοναστήρι! Στην ομάδα αυτή του Ηρακλή που αποκαλείτο ομάδα αριστοκρατών έχουμε ακόμα τον Λέανδρο Κόκκινο, που με το παράστημα του και τα ανάποδα ψαλίδια του δέσποζε στην άμυνα του Ηρακλή. Ενας ξένος ακόμα παίκτης που μετεγράφει στον Ηρακλή ήταν ο Καβαλινέας, περίτεχνος παίκτης με θαυμάσιο
κεφάλι. Ο Γιάννης Κρεκουκιώτης, ο Αγγελίδης (ο Δημήτρης ο Μαυρογονατάς), ο Σάκης Κόκκινος ή σαπούνης που γλίστραγε ανάμεσα στους αμυντικούς και σημείωνε αστραπιαία τέρματα, ο Γιώργος Τουρής, ο Πιτσινός που κατόπιν έγινε εισαγγελέας και που όλοι αυτοί παίζανε για χόμπι. Στην μετέπειτα γενιά του Ηρακλή 1947-1954 έχουμε τον Γιάννη Δασκόπουλο, τον Ζαν Ντάσκ, τον επονομαζόμενο ΝΤΡΕΙΚ (από τον τότε αρχηγό της εθνικής Αγγλίας), που με τις περίφημες ντρίμπλες  του και τα φαρμακερά σουτ του ήταν ο φόβος και ο τρόμος των τερματοφυλάκων. Ο αίλουρος τερματοφύλακας του Ηρακλή Γεώργιος Πετρόπουλος. Στην νεότερη φουρνιά συγκαταλέγεται ακόμα ο Λάμπης Κοντονής  ο βράχος της άμυνας που μαζί με τον Νίκο Γεωργακόπουλο-υπάλληλο του ΟΤΕ που έφυγε νωρίς από την ζωή αποτελούσαν το δίδυμο της άμυνας. Ο Μιχάλης Ζεύκας , οι Ασημακόπουλοι συμπλήρωναν τα χαφ του Ηρακλή, ενώ στην επίθεση εκτός από τον Γιάννη Δασκόπουλο συμμετέχουν τα νέα ταλέντα του Ηρακλή οι αδελφοί Κότούλα και πιο πριν ο Λάμπης Αποστολόπουλος(τραπεζικός) και ο Γεώργιος Μελενίκος που με τις θαυμάσιες κεφαλιές του αποτέλεσε για λίγο την ελπιδοφόρα γενιά του Ηρακλή. Έφυγε από την ζωή πρόσκαιρα ο αδαμάντινος αυτός χαρακτήρας μηχανικός στο επάγγελμα. Έχουμε ακόμα τον Γιάννη Μπαντούνα το δεξί εξτρεμ του Ηρακλή με τις ταχύτατες διεισδύσεις του και τον Φάνη Δασκόπουλο, εξτρεμ και αυτός που με ντρίμπλες μπέρδευε όποιον τύχαινε να βρεθεί στο διάβα του σημειώνοντας γκολ. Για ένα διάστημα στην τεχνική ηγεσία έχουμε σαν προπονητή και παίκτη το Γιάννη Δασκόπουλο (1950-1953) για την ανάπτυξη καινούργιου φυτωρίου που με το χρόνο απέδωσε καρπούς με πρόεδρο το μηχανικό Ευσταθόπουλο και γενικό αρχηγό το Σπύρο Γαλανόπουλο και μετέπειτα προπονητή τον παίκτη του Αστέρα Αθηνών Βασίλη Κλάψη που μαζί με τον Γιάννη Δασκόπουλο ισχυροποίησαν το δυναμικό του Ηρακλή που είχε αρχίσει να χάνει έδαφος. Στην προσπάθεια λοιπόν αυτή αναζωπύρωσης της ομάδας η διοίκηση και το τεχνικό τιμ κατά διαστήματα προσκάλεσε στο γήπεδο της διακεκριμένες ομάδεσ όπως τον : Ολυμπιακό Πειραιώς,Παναθηναϊκό, Απόλλωνα Αθηνών, Παναχαϊκή, Ντεμίρ σπορ(Τουρκία) και την περίοδο που ήταν προπονητής της ομάδας ο Κοψίβας τις : Σομόγκι (Ουγγαρία) και Ουπέστ ( Ουγγαρία) καθώς και άλλες. Πάντως στο άμεσο περιβάλλον του  Ηρακλή ανταγωνιστικές ομάδες  ήταν ο Εθνικός Πύργου και η Παναχαϊκή.


Στην φωτογραφία μια πεντάδα κυνηγών του Ηρακλή Πύργου λίγο πριν την έναρξη του αγώνα με τον Απόλλωνα Αθηνών.

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ 1994 ΜΕΡΟΣ 3












1η φωτογραφία : ο Θοδωρής Αρμύλαγος στο 1-1 κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα

2η φωτογραφία : ο Τζόρτζεβιτς με την μπάλα στον ίδιο αγώνα

3η φωτογραφία : ο Στέλιος Γιαννακόπουλος με την μπάλα στον συναρπαστικό αγώνα κόντρα στην Αναγέννηση Καρδίτσας (4-3)

4η φωτογραφία : ο Ζόραν Σλίσκοβιτς στο 3-2 της Καλαμάτας

5η φωτογραφία : ο Τζόρτζεβιτς στον ίδιο αγώνα

6η φωτογραφία : ο Τζόρτζεβιτς στον αγώνα κόντρα στην Παναχαϊκή (2-2)

7η φωτογραφία : ο Γιαννακόπουλος κόντρα στον Μάρισιτς και Ιωσηφίδης στον ίδιο αγώνα

8η φωτογραφία : φάση από το 4-1 κόντρα στην Προοδευτική

9η φωτογραφία : ο Γιαννακόπουλος στο 2-4 του Πανηλειακού επί του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Θεσσαλονίκη

10η φωτογραφία : ο Γιώργος Στράντζαλης ευστοχεί στο πέναλτι και γράφει το 1-0 το οποίο θα ήταν και το τελικό σκορ στον αγώνα με τον Χαραυγιακό

11η φωτογραφία : εντυπωσιακή φάση με πρωταγωνιστή τον Αρμύλαγο στον αγώνα κόντρα στην ΕΑΡ (2-1)

ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ 1994 ΜΕΡΟΣ 2












1η φωτογραφία : ο Σάκης Τσιώλης προσπαθεί να ξεφύγει από τον αντίπαλο του υπό το βλέμμα των Αρμάλαγου και Κολοσκόπη στο 1-0 κόντρα στον Παναιτωλικό

2η φωτογραφία : ο Λυρής σε μονομαχία του με παίκτες του Παναιτωλικού

3η φωτογραφία : Στράντζαλης και Τζόρτζεβιτς πανηγυρίζουν τέρμα στο 6-0 επί του Παναρκαδικού

4η φωτογραφία : φάση από το 5-0 κόντρα στον Ηρόδοτο

5η φωτογραφία : φάση από το 3-0 κόντρα στο Χαϊδάρι

6η φωτογραφία : ο Πανηλειακός θα αναδειχθεί πρωταθλητής Γ εθνικής για την περίοδο 1993-94 με 78 βαθμούς, 91 τέρματα υπέρ και μόλις 25 κατά και θα επιστρέψει έτσι στην Β εθνική

7η φωτογραφία : φάση από το 1-2 κόντρα στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης για το κύπελλο Ελλάδας

8η φωτογραφία : ο Αρμύλαγος πλασάρει τον Μύρτσο και κάνει το 1-0, από το 3-1 κόντρα στην Καλαμάτα για το κύπελλο Ελλάδας μπροστά σε 6.000 θεατές

9η φωτογραφία : ο Γιαννακόπουλος με την μπάλα (σκόρερ των δύο τερμάτων) στο 4-0 επί της Κορίνθου στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Β εθνικής

10η φωτογραφία : ο Γιώργος Στράντζαλης σε φάση του ίδιου αγώνα

11η φωτογραφία : ο Ζόραν Σλίσκοβιτς σε φάση του Πανηλειακού στην περιοχή της Κορίνθου