Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος από μια σειρά άρθρων αφιερωμένων στο παλαιό Πυργιώτικο ποδόσφαιρο συμπεριλαμβανομένων των ομάδων που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ καθώς και την ίδια ομάδα του Πανηλειακού. Δημοσιεύθηκαν το έτος 1994 στην εφημερίδα του Πύργου ΠΡΩΙΝΗ. Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Σπύρο Δασκόπουλο.
Στην ανασκόπηση που γίνεται για το παλιό ποδόσφαιρο του Πύργου ενδεχομένως να ξέχασε ορισμένους είτε αυτοί διετέλεσαν ποδοσφαιριστές είτε παράγοντες των σωματείων που αναφέρθηκα. Με το σημερινό μου σημείωμα θα προσπαθήσω κατά το δυνατό να συμπληρώσω τα κενά. Έτσι λοιπόν, στον Ηρακλή Πύργου παίκτες ακόμα που κατά καιρούς προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο σύλλογο ήταν : ο συγχωρεμένος ο Σπύρος Γαλανόπουλος, τον πρώτο καιρό γιατί κατόπιν έγινε διοίκηση στον Ηρακλή με τον μηχανικό Ευσταθόπουλο, ο Νίκος Λαϊνάς ο εργοστασιάρχης αλευροποιίας στον Πύργο, ο Τάσος Τσαντίλης (αρτοποιός), ο Ζούβελας, ο Δημητρός Παντελίδης που είχε την Κυψέλη, ο Θεόδωρος Δημητριάδης, ο Χρύσανθος Στυλιανίδης που μετέπειτα ασχολήθηκε σαν παράγοντας, ο Γιάννης Τυριντζής ή Λύγιας που διετέλεσε και αντιδήμαρχος Πύργου και παράγοντας κατόπιν, ο Κώστας Λιατσής με τον Δημήτρη Αγγελίδη και τον Χριστόπουλο. Ο Μαντάς που κατόπιν για ένα διάστημα έπαιξε και στην Παναχαϊκή-αδερφός του ράφτη-, ο Δημήτρης ο Δημητρόπουλος προσωπικός μου φίλος, που είχε την κορδέλα στην Μιαούλη,ο Μυταράκιας που μένει μισό χρόνο στον Πύργο και άλλο τόσο στην Αθήνα, οι αδελφοί Μπουλουμάτση Βασίλης, Ζαχαρίας και Νίκος που ο μεν Βασίλης (μετέπειτα εφοριακός) έπαιξε για λίγο και ο Ζαχαρίας ο πορτιέρο του Ηρακλή που δεν υπάρχει πια και ο Νίκος που έπαιξε και αυτός ένα διάστημα στην Παναχαϊκή, ακόμα έχουμε τον Κωνσταντινόπουλο που πολύ αργότερα προσέφερε τις υπηρεσίες του σαν γυμνασιάρχης των αγώνων και συμμετείχε στην ίδρυση του συνδέσμου διαιτητών Ηλείας. Ο Δρακόπουλος ο περιπτεράς, παράγων του Ηρακλή και μετέπειτα του Εθνικού, ο Νίκος Λαμπρόπουλος που έπαιξε και αυτός ένα φεγγάρι τερματοφύλακας, ενώ από τον Εθνικό ξεχάσαμε τον κανονιέρη που όταν έπαιζε είχε ένα αλαλούμ από ντίμπλες, που δεν μπορούσες να τον παρακολουθήσεις αυτός ο Μπαμπούκος και ο Μπουλ-μπουλ ήταν από τους φανατικότερους παίκτες του Εθνικού. Ένας πολύ καλός παίκτης ταχύτατος με ωραίο παράστημα ήταν ο Άγγελος Αγγελακόπουλος που έπαιξε ένα δυο χρόνια στον Εθνικό, έχουμε κατόπιν τον Νικολόπουλο, τον μικρό που λέγαμε που μετοίκησε κατόπιν στην Αθήνα, τον Δαμάσκο που γεννήθηκε και αναπτύχθη κοντά στο γήπεδο του Ηρακλή. Άλλος παίκτης του Εθνικού Πύργου ήταν ο Πατατίας δυναμικός χαφ μπακ παίκτης και φιλότιμος. Έχουμε κατόπιν ένα φίλο τον Πάνο Αργυρόπουλο που έπαιζε αρκετά χρόνια στον Εθνικό σαν αμυντικός και αργότερα στην μικτή της πόλεως, από τα φιλότιμα και δυναμικά στελέχη του Εθνικού, ο Γιώργος Θεοφανόπουλος που πέθανε πρόωρα, ένας καλός συνεργάσιμος παίκτης και ντριμπλέρ που υπήρξε κατά καιρούς και αθλητικογράφος και τέλος έχουμε τους αδελφούς Κούτση, τον Λάκη που έπαιξε για πολλά χρόνια σαν τερματοφύλακας του Εθνικού υπήρξε στενός συνεργάτης του Νίκου Λαμπαούνα και σαν παράγοντας στις δύσκολες στιγμές του Εθνικού συμπαρίστατο ανιδιοτελώς. Οι γιοί του δυο πολύ καλοί παίκτες στην συνέχεια στον Εθνικό ο Θοδωρής και ο Γρηγόρης προσέφεραν πολλά στην ομάδα και στον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ μετέπειτα, παίκτες δεξιοτέχνες με φιλότιμο που ζουν και εκτιμούνται στο περιβάλλον τους. Παράγοντες τώρα του Εθνικού από ιδρύσεως και εντεύθεν μέχρι της συνένωσης με το όνομα Πανηλειακός, έχουμε πρώτα από όλα τον ιδρυτή και αιμοδότη Νίκο Λαμπαούνα τον αειθαλή, τον Μπάμη Μουστάκη, τον Δημήτρη Καλογερόπουλο, τον ταμία Γ. Σπηλιόπουλο, τον έμπορο σταφίδας Σταματόπουλο, τον Γιγάντε, τον Γιώργο Μπιτσάνη, τον Καλαβρυά, άνθρωποι που δεν υπάρχουν πια αλλά που άφησαν ανεξίτηλες στιγμές προσφοράς στην ομάδα του Εθνικού.
Στην ένθετη φωτογραφία των παλαιμάχων Ηρακλή-Εθνικού, με διαιτητές τους Βουλγαρίδη και Ιωαννίδη διακρίνουμε τον τερματοφύλακα του Ηρακλή Γιώργο Πετρόπουλο, τον παράγοντα Κωνσταντινόπουλο(που δεν υπάρχει πια), τον Λάμπη Αποστολόπουλο (τερματοφύλακα), τον Κοττούλα, τον Σορβατζιώτη, τον δεύτερο διαιτητή Ιωαννίδη, τον επίσης αξέχαστο διαιτητή Βουλγαρίδη, τον Μπάμπη Μπαμπούκο, τον δεκανέα Γιάννη Αδαμόπουλο, τον Βασίλη Ζεύκα, (που δεν υπάρχουν στην ζωή και αυτοί), κάτω τον Τσόπελα, ο έτερος με τα πολιτικά είναι ο σύμβουλος περιπτεράς τότε Δρακόπουλος με τον Κούκο, ο τερματοφύλακας Πάνος Χριστόπουλος επί σειρά ετών και αυτός αγωνιστής του ποδοσφαίρου στον Πύργο, τον Νίκο Μπουλουμάτση ένα πολύ καλό ταλέντο, το Θύμιο Σιγούρο τον συμπαίκτη μου και φίλο (γράφει ο Σπύρος Δασκόπουλος) και μετά από αυτόν τον αδελφό μου Γιάννη Δασκόπουλο, τον αποκαλούμενο Ντρεϊκ, που έφυγε απ'την ζωή πριν λίγα χρόνια. Τον Νίκο Γεωργακόπουλο τον κανονιέρη τον υπάλληλο του ΟΤΕ και τον Κώστα Λιατσή που δυστυχώς και αυτοί έχουν φύγει απ'την ζωή. Μια φωτογραφία με χίλιες αναμνήσεις και το ιστορικό του καθενός χώρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου