Στο πρώτο μέρος το αφιέρωμα για τον Ηρακλή Πύργου 1918(αν και το επίσημο έτος ίδρυσης ήταν το 1923)-1956
Μπορεί τη νεότερη και σύγχρονη ιστορία του Ηλειακού ποδοσφαίρου να την έχει γράψει ο Πανηλειακός ,ωστόσο πριν από υπήρχαν οι ομάδες του Πύργου οι φωτογραφίες των οποίων έχουν μείνει και αποδεικνύουν ότι ποδόσφαιρο υπήρχε και προπολεμικά και μάλιστα η απήχηση που είχε στις μάζες ήταν μεγάλη εξίσου σημαντική με σήμερα. Ο Πανηλειακός όπως τον γνωρίζουμε σήμερα είναι προϊόν συγχώνευσης τριών ομάδων του Εθνικού Πύργου, του Ηρακλή Πύργου και της ΑΕΚ Πύργου. Σήμερα θα γυρίσουμε το χρόνο πίσω και θα θυμηθούμε ορισμένες από τις ομάδες που παρουσίασε κατά καιρούς η ομάδα με το... ρόπαλο ο Ηρακλής Πύργου,μαζί με κάποιες ιστορικές συναντήσεις του που έλαβαν χώρα στον Πύργο. Βοηθός μας οι φωτογραφίες ντοκουμέντα που έχουν απομείνει μέχρι σήμερα...
Οι παίκτες του Ηρακλή Πύργου σε αναμνηστική φωτογραφία με τους παίκτες του Απόλλωνα Καλαμάτας σε αγώνα των δυο ομάδων το 1946
Ο Ηρακλής Πύργου την περίοδο 1930-31 σε αναμνηστική φωτογραφία με την ομάδα της Παναχαϊκής
Φάση από τον αγώνα κόντρα στην Ουγγρική Σομογγυ, ο παίκτης του Ηρακλή Αρμακόλας αναχαιτίζει επίθεση των Ούγγρων, αξίζει να αναγερθεί ότι ο Ηρακλής ήταν η μόνη Ελληνική ομάδα που σημείωσε τέρμα απέναντι στους Ούγγρους στα φιλικά που έδωσαν στην Ελλάδα(με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό επίσης)
Η αρχή του ποδοσφαίρου(με την μορφή σωματείων) στον Πύργο και γενικότερα στην Ηλεία χάνεται κάπου στη δεκαετία του 20'. Δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι, σε δειθνές επίπεδο συντελούνται γεγονότα τα οποία έχουν άμεση σχέση με το θέμα μας. Μπορεί η εξάπλωση του ποδοσφαίρου να άρχισε στα τέλη του 19ου αιώνα από την Αγγλία αλλά η εκτόξευση της δημοτικότητας του σε Μεσογειακές χώρες γίνεται στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Το 1934 η Ιταλία πανηγυρίζει στην Ρώμη την κατάκτηση του Παγκοσμίου κυπέλλου. Στην Ελλάδα έχει πλέον ιδρυθεί η ΕΠΟ και οι πρώτες ομάδες κάνουν την εμφάνιση τους στην Αθήνα(αν και υπήρχαν σωματεία από την αρχή του αιώνα) και σταδιακά στην περιφέρεια. Στον Πύργο έχουμε ομάδες όπως ο Εθνικός, ο Ηρακλής, η ΑΕΚ, ο Απόλλωνας και άλλες. Τα παιχνίδια μεταξύ των ομάδων αυτών είχαν το δικό τους "χρώμα" και μάλιστα ο κόσμος που ακολουθούσε είχε ιδιαίτερο φανατισμό. Πολλά τραγούδια είχαν γραφτεί για αυτές τις ομάδες και φυσικά πιο εύκολο ήταν να παίζουν μεταξύ τους. Επίσης έδιναν παιχνίδια με ομάδες από άλλες γειτονικές πόλεις όπως Αμαλιάδα,Γαστούνη, Πάτρα,Καλαμάτα κ.α Η Παναχαϊκή η Θύελλα, τα Πράσινα πουλιά ο Απόλλωνας Καλαμάτας ήταν από τους συχνούς αντιπάλους εκείνης της εποχής. Συχνά οι ομάδες συγκροτούσαν Μικτές για να αντιμετωπίσουν πιο ισχυρούς αντιπάλους. Κάπου κάπου έρχονταν και ξένες ομάδες όπως η διάσημη τότε Ουγγρική Σόμογγυ σε τουρνέ στη χώρα μας. Φυσικά από τα διεθνή παιχνίδια είχαμε εμπλουτισμό εμπειριών και γνωριμία με άλλες ποδοσφαιρικές σχολές πιο προηγμένες όπως αυτή των Μαγυαρων.
1931. Ηρακλής Πύργου - Σομογγυ 1-3, ο τερματοφύλακας του Ηρακλή Πετρόπουλος αποκρούει μετά από κόρνερ κεφαλιά του Ούγγρου Γιάκουμπε
Απόκρουση του Πετρόπουλου από τον ίδιο αγώνα
Από τον αγώνα του 1947 κόντρα στην ομάδα του Απόλλωνα Αθηνών 2-5.
Κατά τα χρόνια της κατοχής οι Γερμανοί και οι Ιταλοί στρατιώτες συγκροτούσαν ομάδες και έδιναν φιλικά με τους δικούς μας. Μετά τον πόλεμο τα χρόνια ήταν δύσκολα αλλά ποτέ το ποδόσφαιρο δεν έπαψε να κατοικεί στις καρδιές των ανθρώπων. Το θέμα μας σήμερα είναι ο Ηρακλής Πύργου και ορισμένες συναντήσεις της ομάδας. Και όσο τα χρόνια περνούσαν όσο ο Πύργος μεγάλωνε και αποκτούσε αστικό τρόπο ζωής τόσο το ποδόσφαιρο εξαπλωνόταν. Το άκρως θεωρητικό ερώτημα που πλανάται βέβαια ακόμα και σήμερα είναι ένα: πέρα από την ιστορική αξία εκείνων των στιγμών ήταν εκείνοι οι παίκτες (οι παππούδες μας δηλαδή ) εφάμιλλοι σε αξία των σημερινών ποδοσφαιριστών. Απάντηση μετά βεβαιότητας δεν μπορεί να δοθεί. Σύγκριση δεν μπορεί να γίνει γιατί μιλάμε για άλλες εποχές, όμως αν υποθέσουμε ότι εκείνοι οι παίκτες διέθεταν τα σημερινά μέσα για προπόνηση, τις σημερινές τεχνικές γνώσεις, τις εγκαταστάσεις, ε τότε μπορεί να ήταν όχι απλός ισάξιοι αλλά μερικές φορές και ανώτεροι τους. Πως να πάρεις κεφαλιά λόγου χάρη με εκείνη τη μπάλα που όταν έβρεχε βάραινε και πολλές φορές αποκτούσε και άλλο σχήμα. Η πώς να πλασάρεις όταν τα παπούτσια δεν διέθεταν ανατομικές σόλες ή τάπες και πώς να πασάρεις όταν το γήπεδο δεν διέθετε χλοοτάπητα αλλά χώμα.
Η ομάδα του Ηρακλή Πύργου για τη περίοδο 1930-31.
Ο Ηρακλής Πύργου το 1948 λίγο πριν από τον αγώνα με τον Απόλλωνα Καλαμάτας για το κύπελλο Ελλάδας διακρίνονται οι : Μάτσας, Αντωνόπουλος, Ασημακόπουλος, Μάνθος, Κοντονής, Γιακουμής, Μπερέτσος, Τσιλιράς, Βούρτσης, Πετρόπουλος και Ψυρίδης.
Ο Ηρακλής Πύργου την περίοδο 1936-37.
το γήπεδο του Ηρακλή Πύργου κατάμεστο.
Ο Αρμακόλας με τον Ούγγρο Γιάκουμπε της Σομμογγυ και το διαιτητή της συνάντησης πριν τον αγώνα
Ο τερματοφύλακας του Ηρακλή Πύργου Πετρόπουλος στο γήπεδο της Γαστούνης το 1940.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου