Στο τρίτο μέρος το αφιέρωμα για τον Εθνικό Πύργου ( το Β από τα δύο μέρη )1925-1956.
Β ΜΕΡΟΣ
Εαν κάποιος σήμερα νομίζει ότι οι συνθήκες που διεξάγονταν οι ποδοσφαιρικοί αγώνες τότε ήταν καλές κάνει μεγάλο λάθος. Εκτός του πάθους και της δύναμης που ήταν τα κυριότερα χαρακτηριστικά χρειαζόταν και αυτοθυσία και τούτο γιατί όντας οι ποδοσφαιριστές με λίγη τεχνική κατάρτιση, τα συστήματα του αγωνίζεσθε, οι προπονήσεις κ.τ.λ, ανύπαρκτα, έδιναν το καλύτερο εαυτό τους όπως μπορούσαν. Το παιχνίδι ιδίως όταν έβρεχε δυσκόλευε αφάνταστα λόγο της ποιότητας του αθλητικού υλικού που δεν βοηθούσε. Λόγω της βροχής πολλαπλασιαζόταν το βάρος της μπάλας, ενώ πολλές φορές κολλούσαν επάνω στις λάσπες και πέτρες ή άλλαζε το σχήμα της. Οπως καταλαβαίνει ο καθένας μόνο παράτολμοι χτυπούσαν κεφαλιά μια τέτοια μπάλα.
Δημήτρης Καλογερόπουλος(πρόεδρος), Λάμπης Αποστολόπουλος, Μπαρογιάννης, Κυριάκος Παϊκος, Πέτρος Θεοδωράτος, Κώστας Κωνσταντόπουλος, Πέτρος Δημητρακόπουλος, Πάνος Αργυρόπουλος, Βάσος Λογοθέτης, Γιάννης Μπαντούνας και Γιάννης Τσουκαλας.
φιλικός αγώνας παλαιμάχων του Εθνικού Πύργου
Οι παίκτες του Εθνικού στα γραφεία του συλλόγου έτοιμοι για την παρέλαση 25/03/1940 μαζί με τα κύπελλα, διακρίνονται οι : Σάκης Σπυρόπουλος, Κάρολος Δημητρακόπουλος, Λιλής Μουστάκης, Θύμιος Δεσύλας, Πέτρος Μπεβούδας, Γιάννης Μπαντούνας και Διονύσης Λαλιώτης
Μετά το τέλος του αγώνα οι παίκτες έκαναν ντους στο αρτεσιανό που ήταν δίπλα στο μπακάλικο του Βασίλη Διονυσόπουλου όπου σήμερα λειτουργεί πρατήριο υγρών καυσίμων. Ολοι με κάθε τρόπο ο καθένας βοηθούσε και ενίσχυε τις ομάδες που προτιμούσε αλλά συνέβαιναν και διάφορα πράγματα πρωτόγνωρα. Οικονομική βοήθεια έδιναν σχεδόν όλοι ακόμα και οι ποδοσφαιριστές ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Χρήστος Παπουτσής πήρε σύνταξη από την τράπεζα Αθηνών, διέθεσε το ποσό των 15.000 δραχμών-μεγάλο ποσό τότε- για την ενίσχυση του Εθνικού. Ολη τη βδομάδα οι αγώνες ήταν το επίκεντρο των συζητήσεων στα στέκια του Πύργου, κάνοντας προγνωστικά για τον επόμενο. Αγώνες γίνονταν μεταξύ των ομάδων του Πύργου αλλά πολλές φορές καλούσαν ομάδες γειτονικές όπως: Λευκό Αστέρα Αμαλιάδας, Αίαντα Γαστούνης, Πράσινα πουλιά Καλαμάτας, ομάδες από την Πάτρα μεταξύ των οποίων τη ROMA (ομάδα της Ιταλικής παροικίας) των Αθηνών όπως : Αθηναϊκός, Παναθηναϊκός, Αστέρας Αθηνών, ΑΕΚ, Απόλλων Αθηνών κ.α. Υπήρξαν φορές που συγκροτούσαν ενιαία ομάδα τη Μικτή Πύργου για να αντιμετωπίσουν ισχυρές ομάδες. Οι μεταγραφές άγνωστες τότε γινόταν εν μια νυκτί. Αρκούσε μια μικροπαρεξήγηση, ένα πείσμα, ένα πείραγμα και ορισμένοι άλλαζαν ομάδα, μερικές φορές το χαρτζιλίκι των μεγαλυτέρων αδελφών, ή οικονομικών παραγόντων έφτανε για μεταγραφή. Το ποδόσφαιρο τότε είχε αγκαλιάσει όλα τα χαμηλά εισοδήματος στρώματα της πόλης. Μεροκαματιάρηδες στα εργοστάσια ή βιοτεχνίες, βιοπαλαιστές, μικροεπαγγελματίες ήταν η πλειοψηφία όσων ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο. Υπήρξαν όμως και παίκτες που είχαν οικονομική άνεση και βρέθηκαν συμπαίκτες με τους πρώτους. Ο Βάσος Λογοθέτης(σταφιδέμπορος), ο Σταύρος Μελενίκος (βιομήχανος) είναι οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, Στη μνήμη πολλών συμπολιτών μας έχουν μείνει οι ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις μεταξύ των ομάδων του Εθνικού-Ηρακλή Πύργου γεμάτες ένταση πάθος και δύναμη.
Εθνικός Πύργου : μεταξύ άλλων οι Σπύρος Λούης(παράγοντας), Λιόρδας, Σπύρος Δασκόπουλος, Γούμενος, Λάμπης Θεοδωράτος, Πάνος Αργυρόπουλος, Λιλής Μουστάκης, Γιάννης Τσουκαλάς, Γιώργος Μπαρογιάννης, Κουράντης Μήλεσης και Βάσος Λογοθέτης
Η Β΄ ομάδα του Εθνικού Πύργου στις 18/03/1939 μεταξύ άλλων : Διονύσιος Λαλιώτης (κοκκινοτρίχης), Δημήτρης Πιπιλής, Θύμιος Δεσύλας, Κάρολος Δημητρακόπουλος, Πέτρος Μπεβούδας, Μιχάλης Ασημακόπουλος
φιλικός αγώνας ανάμεσα σε Α΄ και Β΄ ομάδα του Εθνικού Πύργου, μεταξύ άλλων : Σπύρος Δασκόπουλος, Μιχάλης Ασημακόπουλος, Διονύσης Λαλιώτης, Σάκης Γιγάντες, Λιλής Μουστάκης, Πάνος Χριστόπουλος, Βαγγέλης Πρόκος, Πέτρος Μπεβούδας, Δημήτρης Ασημακόπουλος
Ο Λιλής Μουστάκης φωτογραφίζεται με φιλάθλους του Εθνικού Πύργου
Κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου δεν πραγματοποιούνταν παιχνίδια παρά μόνο μεταξύ των Ιταλικών και Γερμανικών στρατευμάτων και αγώνες με ομάδες που συγκροτούνταν από εδώ. Μερικές από αυτές τις ομάδες ήταν οι FADARIA (ομάδα Ιταλικού πεζικού) και η ARTILERIA ( ομάδα Ιταλικού πυροβολικού) κάποιες φορές συγκροτούσαν ενιαία ομάδα για να αντιμετωπίσουν αντίστοιχες Γερμανικές ομάδες. Μετά το τέλος του πολέμου πολλά άλλαξαν και στην κοινωνία του Πύργου,οι προτεραιότητες των ανθρώπων είχαν αλλάξει. Τα χρόνια περνούσαν δίνοντας την ευκαιρία σε νεότερους ανθρώπους να παίξουν. Μικρότερες ομάδες της πόλης ενσωματώθηκαν στις μεγαλύτερες βοηθώντας τες σε παίκτες και διοικητικούς παράγοντες, Ο Ερμής Πύργου ενσωματώθηκε στον Εθνικό.
Παίκτες όπως ο Κώστας Κωνσταντόπουλος, Γιάννης Μπαντούνας, Λάμπης Μπέτσικας, Βύρωνας Στασινόπουλος, Πάνος και Νίκος Βουλγαρίδης, Νίκος Λαϊνόπουλος, Χρήστος Ψυχογιός ήταν μερικοί που έπαιξαν στον Εθνικό. Διοικητικοί παράγοντες μεταξύ άλλων ήταν ο Πάνος Πανάγαρης και Βαγγέλης Μανουράς. Πάντα οι ποδοσφαιρικές συναντήσεις ήταν το κοινωνικό γεγονός της Κυριακής στην πόλη. Μεγάλες παρέες πολλές φορές με τις οικογένειές τους κατηφόριζαν την οδό Κατακόλου στο γήπεδο του Ηρακλή(εργατικές κατοικίες έναντι νοσοκομείου) και του Εθνικού ( σήμερα κτήριο Δ.Ο.Υ). Αυτά τα λίγα γνωστά και άγνωστα για το ποδόσφαιρο στον Πύργο και τον Εθνικό.
Λάμπης Θεοδωράτος (χαφ) και Γιάννης Τσουκαλάς (δεξί εξτρεμ)
Ο Σάκης Γιγάντες ανάμεσα στους Κώστα Κωνσταντόπουλο και Λιλή Μουστάκη
Λάμπης Μανιας, Νίκος Μπουλουμάτσης και Γιάννης Τυριντζής
Βάσος Λογοθέτης (αριστερό εξτρεμ) και Λιλής Μουστάκης (αμυντικός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου