Το κείμενο και το φωτογραφικό υλικό που ακολουθεί είναι από τα τέσσερα μέρη του αφιερώματος της εφημερίδας Πρώτης το 2004 (το συγκεκριμένο) για τις ομάδες του Πύργου που συγκρότησαν τον Πανηλειακό
Στο δεύτερο μέρος το αφιέρωμα για τον Εθνικό Πύργου(το Α από τα δυο μέρη) 1925-1956
Από τα χρόνια του μεσοπολέμου στις αλάνες του Πύργου μεγάλες παρέες παιδιών έτρεχαν κλωτσώντας αντί για μπάλα ένα κουβάρι κουρέλια, παιχνίδι όλη μέρα και κάπου-κάπου σχολείο. Ομηρικά παιχνίδια μεταξύ τους της μιας γειτονιάς με την άλλη με φανατισμό αλλά με πολύ αγάπη.
Χρόνια ξεγνοιασιάς με τα παιδιά να τα απασχολεί η καθημερινότητα, τα παιχνίδια αυτοσχέδια έδιναν χαρά και διαμόρφωναν χαρακτήρες και φιλίες.
Στο δεύτερο μέρος το αφιέρωμα για τον Εθνικό Πύργου(το Α από τα δυο μέρη) 1925-1956
Α ΜΕΡΟΣ
Από τα χρόνια του μεσοπολέμου στις αλάνες του Πύργου μεγάλες παρέες παιδιών έτρεχαν κλωτσώντας αντί για μπάλα ένα κουβάρι κουρέλια, παιχνίδι όλη μέρα και κάπου-κάπου σχολείο. Ομηρικά παιχνίδια μεταξύ τους της μιας γειτονιάς με την άλλη με φανατισμό αλλά με πολύ αγάπη.
Χρόνια ξεγνοιασιάς με τα παιδιά να τα απασχολεί η καθημερινότητα, τα παιχνίδια αυτοσχέδια έδιναν χαρά και διαμόρφωναν χαρακτήρες και φιλίες.
Τα δελτία των παικτών του Εθνικού Πύργου και η ομάδα του 1938 στο κέντρο.
Ο Εθνικός Πύργου στις 9/10/1938 στον αγώνα κόντρα στον Λευκό Αστέρα Αμαλιάδας (3-2 υπέρ του Εθνικού) Διακρίνονται οι : Λιλής Μουστάκης, Χαράλαμπος Ασημακόπουλος ή Ζεύκας, Γιώργος Καλαβριάς, Ασημακόπουλος, Σάκης Σπυρόπουλος, Γιώργος Μπατιστάτος, Βασίλης Ξένος, Χρήστος Σοφιανόπουλος και Γιάννης Δασκόπουλος ή Ντρέϊκ.
Ο Εθνικός Πύργου το 1949. Διακρίνονται οι : Γιώργος Μπαρογιάννης, Σπύρος Δασκόπουλος, άγνωστος, Λιόρδας, Λιλής Μουστάκης, Παϊκος, άγνωστος, Κώστας Κωνσταντόπουλος, Λάμπης Θεοδωράτος, Γιάννης Τσουκαλάς και Γιάννης Μπαντούνας.
Μεγαλώνοντας η κάθε γενιά δεν την χωρούσε πλέον η αλάνα. Προσπαθούσαν να βρουν νέους τρόπους να συνεχίσουν τα παιχνίδια τους το ποδόσφαιρο. Μια τέτοια πρωτοβουλία ανέλαβε μια παρέα φίλων, να ενεργοποιήσει τον Εθνικό Πύργου. Ο Εθνικός είχε ιδρυθεί περίπου το 1925 χωρίς να έχει κάποια αξιόλογη δράση. Ο Λιλής Μουστάκης, ο Χαράλαμπος Ασημακόπουλος ή Ζεύκας και ο Τάσος "Μπου-Μπουλ" ξεκίνησαν συγκεντρώνοντας πολλούς φίλους τους να συγκροτήσουν την νέα ομάδα τον Εθνικό το 1936-37. Ξεχώρισαν τους ρόλους τους και με μεράκι και πάθος υλοποιούσαν το όνειρο τους. Αξεπέραστο όχι για πολύ ήταν η προμήθεια αθλητικού υλικού,τα οικονομικά της παρέας ελάχιστα και το χαρτζιλίκι ανύπαρκτο. Λύση δόθηκε όταν ο Χ.Ασημακόπουλος και ο Τάσος (άριστοι επιγραφοποιοί και οι δύο στο Cine Πάνθεον) ανέλαβαν εργολαβία από τον τότε νομάρχη Διαμαντόπουλο να φτιάξουν επιγραφές σε όλα τα χωρία υπέρ του Μεταξά και της 4ης Αυγούστου. Τα χρήματα που πήραν παρά τα μεγάλα βιοποριστικά τους προβλήματα χρησιμοποιήθηκαν για να αγοραστεί αθλητικό υλικό σε χρώμα πράσινο λευκό. Τα παπούτσια έγιναν από ντόπιους τεχνίτες ( Γιώργο Μπαμιά και Γιώργο Σταυρόπουλο) με βακέτα(χοιρόδερμα). Έχοντας εξασφαλίσει και το υλικό που χρειαζόταν δεκάδες παιδιά μαζεύτηκαν και ξεκίνησαν να δίνουν φιλικά παιχνίδια, έφτασαν σε τέτοιο αριθμό που συγκρότησαν και 2η ομάδα Εθνικού. Έπαιζαν με άλλες ομάδες του Πύργου όπως Ηρακλής, ΑΕΚ, Απόλλωνας, Ερμής κ.τ.λ οι οποίες και αυτές αποτελούσαν πραγματικές κυψέλες αθλητικής δραστηριότητας.
Ο Εθνικός Πύργου το 1937 στο γήπεδο του Ηρακλή : Γενικός αρχηγός Νίκος Λαμπαούνας, Γιάννης Λουμιώτης, Χ. Ασημακόπουλος, Λιλής Μουστάκης, Τάκης "Μπου Μπουλ", Τρύφωνας Φυντανόγλου, Αντώνης Αντωνόπουλος(με το κοστούμι), Σάκης Σπυρόπουλος, Γιάννης Δασκόπουλος, Βασίλης Χρυσικόπουλος, Λάμπης Πιτσίνης, Γιώργος Μπατιστάτος και Πέτρος Μπεβούδας.
1949 Εθνικός Πύργου-Ηρακλής Πύργου 1-1 : Λιόρδας, Χειλάς, Πέτρος Θεοδωράτος, Σπύρος Δασκόπουλος, Μανιάς, Πάνος, άγνωστος, Παϊκος, Κώστας Κωνσταντόπουλος, Γιάννης Τσουκαλάς και Βάσος Λογοθέτης.
Ηταν τέτοια η θέληση για το ποδόσφαιρο των παιδιών που έπαιρνε και οικογενειακό χαρακτήρα, αδέλφια βρέθηκαν στην ίδια ομάδα και αντίπαλοι! Αφοι Ασημακόπουλοι, αφοι Δασκόπουλοι, αφοι Θεοδωράτου, αφοι Δημητρακόπουλοι ήταν μερικά από τα αδέλφια ποδοσφαιριστές. Πολλοί ακόμα και σήμερα θυμούνται τα παιχνίδια μεταξύ Εθνικού-Ηρακλή που τα χαρακτήριζε το πάθος και η δύναμη. Εάν υπήρχαν αδέλφια που έπαιζαν αντίπαλοι το απόγευμα το βράδυ συνεχιζόταν ο αγώνας... Όχι όπως σήμερα μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες, πάνελ συζητήσεων και κρητική φάσεων.
Η πρώτη ουσιαστική διοίκηση του ΕΘΝΙΚΟΥ
Πρόεδρος : Θανάσης Σταματόπουλος
Γενικός Αρχηγός : Νίκος Λαμπαούνας
Ταμίας : Γιώργος Σπηλιοτόπουλος
Μέλη : Χρήστος Παπουτσής, Λάκης Κούτσης, Σάκης Γιγάντες, Θεόδωρος Αναγνωστόπουλος, Μπάμπης Μουστάκης
Ο Εθνικός Πύργου με άλλη σύνθεση το 1949.
Ο Εθνικός Πύργου το 1952 : Τάκης Δημητρακόπουλος( ο σκόρερ του πρώτου επίσημου γκολ του Πανηλειακού), Γιώργος Μπαρογιάννης, Βασίλης Νικολόπουλος, Πέτρος Θεοδωράτος, Λάμπης Θεοδωράτος, Γιάννης Μπαντούνας, Θεοδωρής Δασκόπουλος, Γιάννης Τσουκαλάς, Βύρωνας Στασινόπουλος, Λάμπης Αποστολόπουλος, Βάσος Λογοθέτης και Γιώργος Δημητρακόπουλος
Πάνος Χριστόπουλος, Λιλής Μουστάκης, Βύρωνας Στασινόπουλος, Χαράλαμπος Ασημακόπουλος, Βαγγέλης Πρόκος, Κώστας Κωνσταντόπουλος, Γιώργος Καλαβριάς, Γιάννης Μπαντούνας, Δημήτρης Ασημακόπουλος, Πέτρος Μπεβούδας και Γιάννης Λουμιώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου