Το ποδόσφαιρο στον Πύργο άρχισε να διαδίδεται κυρίως στις αρχές του εικοστού αιώνα,αγκαλιάστηκε αρχικώς από την λαϊκή μάζα και σιγά σιγά κέρδιζε ολοένα και περισσότερο κόσμο, πιτσιρικάδες με αυτοσχέδιες μπάλες σε κάθε γειτονιά μυήθηκαν στο καινούργιο άθλημα. Ένας από τους πρώτους ποδοσφαιρικούς αγώνες στον Πύργο ήταν ο αγώνας μιας ομάδας Πυργωτών κόντρα σε μια ομάδα Άγγλων εργατών που διέμεναν στο λιμάνι του Κατακόλου.
Η ιστορία του ποδοσφαίρου με την μορφή σωματείων στον Πύργο ξεκινάει την περίοδο του μεσοπολέμου. Μια από τις πρώτες ομάδες της πόλης μαζί με τον Ερμή Πύργου ήταν ο Ηρακλής Πύργου, ο οποίος είχε ιδρυθεί ανεπίσημα το 1918 και απέκτησε επίσημο καταστατικό το 1923. Είχε αγωνιστεί με αξιώσεις στο πρωτάθλημα τής Ε.Π.Σ Πατρών μιας και η Ηλεία δεν διέθετε ακόμα δική της ποδοσφαιρική ένωση (η Ε.Π.Σ Πατρών είναι μια εκ των πρώτων ποδοσφαιρικών ενώσεων της Ελλάδας) έχοντας κυνηγήσει τον τίτλο κάποιες φορές(το 1931 διέθετε αρκετά δυνατή ομάδα τερματίζοντας τελικά ως δεύτερος).Ο Ηρακλής είχε ως έδρα την περιοχή του παλαιού νοσοκομείου και είχε ως πρόεδρο τον εργοστασιάρχη Καραβασίλη. Τα χρώματα του Ηρακλή ήταν το μπλε και το άσπρο.
Μια από της πιο ισχυρές ομάδες του Πύργου καθώς και μια από τις ομάδες που δημιούργησαν τον ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟ ήταν ο Εθνικός Πύργου. Ο Εθνικός ιδρύθηκε το 1927 όμως μετά από λίγο καιρό το σωματείο ήταν ανενεργό και επανιδρύθηκε το 1938. Αγωνιζόταν και αυτός στην Ε.Π.Σ Πατρών. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εργατική τάξη καθώς ήταν κατά βάση ομάδα του λαού και πολλές φορές δεν είχε πρόεδρο ή η θέση αυτού δεν είχε και τόση σημασία. Πρόεδρος βέβαια διετέλεσε και ο ιδρυτής του Πανηλειακού Νίκος Λαμπαούνας.Ο Εθνικός αγωνιζόταν στην περιοχή όπου είναι σήμερα το εθνικό στάδιο Πύργου και είχε και αυτός κατά περιόδους αξιόμαχη ομάδα,τα χρώματα του ήταν το πράσινο και το άσπρο.
Η τρίτη ομάδα του Πύργου που με την ένωση της με τις δυο παραπάνω δημιούργησε τον Πανηλειακό ήταν η Α.Ε.Κ η οποία δημιουργήθηκε το 1929 από τον Γ. Παυλίδη. Επαναλειτούργησε μετά το τέλος του πολέμου το 1944 και φορούσε κίτρινα-μαύρα όπως εύκολα μπορεί να μαντέψει κάποιος και είχε ως έδρα την περιοχή στα χαλικιάτικα. Αγωνίστηκε και αυτή στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πατρών. Από την ΑΕΚ πέρασαν μεγάλοι παίκτες που μετέπειτα πρωταγωνίστησαν στον Πανηλειακό όπως ο Θεόδωρος Θεοχαρόπουλος και ο Μιχάλης Κλαυδιανός.
Την περίοδο 1956-57 οι τρεις ομάδες του Πύργου είχαν μια πολύ κακή χρονιά τερματίζοντας τελευταίες στο περιφερειακό πρωτάθηλημα της ένωσης Πατρών. Έτσι πάρθηκε η μεγάλη απόφαση που θα άλλαζε την ιστορία του ποδοσφαίρου στον Πύργο για την δημιουργία ενός ενιαίου σωματείου στην πόλη.
Το 1957 ο Ηρακλής, ο Εθνικός και η Α.Ε.Κ θα ενωθούν και θα φτιάξουν τον Πανηλειακό επιλέγοντας ως χρώματα του το κόκκινο και το άσπρο (αν και το επίσημο έτος ίδρυσης του Πανηλειακού είναι το 1958) και θα ήταν η ομάδα που θα έμελε να γίνει η πιο ισχυρή της Ηλείας. Η επιλογή του ονόματος ήθελε να δείξει την εκπροσώπηση της γενικότερης περιοχής της Ηλείας από το σωματείο ( για την ιστορία η πρώτη ομάδα που είχε χρησιμοποιήσει το όνομα ήταν ο Λευκός Αστέρας Αμαλιάδας) Ενω την επόμενη χρονιά θα ενσωματονώταν και ο Απόλλωνας Πύργου στον Πανηλειακό ( παίκτες του Απόλλωνα).
Από το 1958 μέχρι και το 1965 ο Πανηλειακός θα αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ Πατρών όπως ακριβώς και οι προηγούμενες ομάδες του Πύργου, είχε βέβαια χάσει την άνοδο στην Β εθνική από την Θύελλα Πατρών το 1963.Το έτος 1965-1966 θα ιδρυθεί για πρώτη φορά η Γ'εθνική κατηγορία και ο Πανηλειακός θα συμμετάσχει σε αυτήν. Το έτος 1970-71 με τον παλιό άσσος της ΑΕΚ Κώστα Νεστορίδη στον πάγκο θα κερδίσει την άνοδο για την Β εθνική, είχαν προηγηθεί τα ανεπιτυχείς μπαράζ της περιόδου 1969-70 και οι αγώνες του 1964-65 κόντρα στον Ολυμπιακό Πατρών.
Το 1971-1972 θα είναι η πρώτη φορά που η ομάδα θα πάρει μέρος στο πρωτάθλημα της Β'εθνικής, από εκεί και πέρα ο Πανηλειακός κινούταν στην Β και κάτω.Τη χρονιά 1982-1983 θα είναι η τελευταία χρονιά για τον Πανηλειακό στην Β καθώς το 1983 θα πέσει μετά από μια κακή χρονιά στην Γ'εθνική όπου και θα παραμείνει μέχρι και το 1987.
Από εκεί και πέρα θα έρθουν τα "πέτρινα"χρόνια αφού τη χρονιά 1987-1988 η ομάδα αγωνιζόμενη στην Δ' εθνική με πολλά προβλήματα (κυρίως διοικητικά) θα υποβιβαστεί. Την περίοδο 1988-1989 ο ο Πανηλειακός στο ναδίρ της ιστορίας θα αγωνιστεί στην Α' τοπικη κατηγορία της Ηλειας. Εκεί που όλα όμως έδειχναν δυσοίωνα για το μέλλον του συλλόγου μετά από την παρότρυνση κάποιων στενών φίλων του Ηλείου επιχειρηματία Σάκη Σταυρόπουλου η ομάδα θα βρει στο προσωπό του τον πρόεδρο που δεν είχε ποτε.
Έτσι την χρονιά 1988-89 ο Πανηλειακός θα κάνει περίπατο σκοράροντας γκολ με το ''τσουβάλι'' κερδίζοντας χωρίς αντίσταση (μοναδική εξαίρεση η ομάδα της ΠΑΕ ΠΥΡΓΟΥ 88) την άνοδο για την Δ εθνική, ξεκινώντας την επάνοδό του. Την περίοδο 1989-1990 ο Πανηλειακός στην Δ εθνική θα κερδίσει το πρωτάθλημα με τον Ρότσα στον πάγκο (και παίκτη) σημειώνοντας ρεκόρ σε εισιτήρια.Την χρονιά 1993-1994 θα τερματίσει πρώτος στην Γ'εθνική σπάζοντας όλα τα ρεκόρ έχοντας 24 νίκες και μόλις 4 ήττες ενώ σημείωσε 91 γκολ έναντι μόλις 25 κερδίζοντας έτσι το εισιτήριο για την Β' εθνική.
Την περίοδο 1994-1995 ο Πανηλειακός επιστρέφει μετά από απουσία 11 χρόνων στην Β' εθνική, εκεί έχοντας στο roster του παίχτες ορόσημο για το Ελληνικό ποδόσφαιρο όπως ο Τζώρτζεβιτς, ο Σλίσκοβιτς και ο Γιαννακόπουλος θα τερματίσει πρώτος και θα γίνει η πρώτη και μοναδική έως τώρα ομάδα της Ηλείας που θα παίξει στην Α' εθνική.
Η ομάδα του Πανηλειακού θα κερδίσει αμέσως τις συμπάθειες παίζοντας καλό ποδόσφαιρο γεμάτο πάθος ενώ ο κόσμος του Πύργου και της Ηλείας θα σταθεί δίπλα του. Το 1997 θα είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη χρονιά για τον Πανηλειακό αφού θα τερματίσει στην 7η θέση έχοντας 13 νίκες ενώ στον πρώτο γύρο θα πλασαριζόταν στις πρώτες θέσεις. Η ιστορία της Α' εθνικής θα συνεχιζόταν μέχρι το 2001 όπου μετά από 6 χρόνια συνεχόμενης παρουσίας και καταπληκτικών εμφανίσεων έχοντας νίκες απέναντι σε ομάδες όπως τον Ολυμπιακό, Παναθηναικό, ΑΕΚ (στην ν.Φιλαδέλφεια), ΠΑΟΚ (στην τούμπα), Άρη (μέσα και έξω) Ηρακλή και άλλες ο Πανηλειακός θα ξαναγυρνούσε στην Β'εθνική, μετά βέβαια τα περιβόητα μπαράζ με την Παναχαική όπου ο Πανηλειακός έγινε μάρτυρας μιας ανεκδιήγητης διαιτησίας η οποία δεν άφηνε καμία αμφιβολία για το ποια συμφέροντα εξυπηρετούσε.
Εκεί θα έμενε για δύο χρόνια αφού το 2003-2004 θα επέστρεφε πάλι πίσω στην Α' εθνική δυστυχώς όμως μόνο για αυτήν την χρονιά, με επίλογο τον προσβλητικό για κάθε φίλο/οπαδό του Πανηλειακού τελευταίο αγώνα με τον Παναθηναικό που θα οριστικόποιούσε την πτώση στην Β'εθνική. Αγώνα στον οποίο απαγορεύτηκε η είσοδος στους φιλάθλους/οπαδούς της ομάδας. Μέτα το 2004 η πορεία της ομάδας ήταν φθίνουσα αντιμετωπίζοντας τεράστια προβλήματα οικονομικής φύσεως φτάνοντας μέχρι την Δ' εθνικη. Το έτος 2009-2010 ο Πανηλειακός τερμάτισε πρώτος στο πρωτάθλημα της Δ' εθνικής ανεβαίνοντας στην Γ εθνική γεμίζοντας ελπίδες για το μέλλον τους λίγους πλέον, αλλά πιστούς οπαδούς του που ποτέ δεν σταμάτησαν να βρίσκονται κοντά του. 2012 και η ιστορία ακόμα γράφεται,ελπίζουμε ο Πανηλειακός να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου